Joab Weseman 
Nog voordat het toernooi goed en wel begonnen was, waren de spelers enthousiast en gingen ze partijen spelen en bespreken wat ze gingen doen. Zo goed als ze zich aan het voorbereiden waren, zo fanatiek was iedereen al direct bij de eerste ronde. Het was muisstil, de concentratie was overduidelijk te zien bij de spelers, maar ook de ouders/teamleiders/zaalleiders zaten geboeid te kijken naar de partijen die gespeeld werden. Dit ging zo het hele toernooi door.
Al snel was het tijd voor de kinderen om naar de lessen te gaan en moesten de docenten met luide stem, boven de gezelligheid van de kinderen uit, de lesgroepen bijeenroepen. De daaropvolgende stilte in de gangen was een teken dat iedereen druk bezig was met het volgen van de lessen en het oplossen van de opdrachten die de docenten hadden klaargezet.