
Ik ben, zoals ze dat noemen, een
Non Playing Captain. En dat is maar goed ook, want ik schat de schaakkwaliteiten van de spelers van mijn team (nog) altijd hoger in dan die van mezelf. Alhoewel ik regelmatig met lede ogen moet toezien dat er zetten worden gedaan waar ik niet blij van word. Maar ik moet natuurlijk ook toegeven dat ik niet de spanning van de partij zelf ondervind, de partijdige toeschouwer die ik ben en altijd het beste voor zijn team wil zien gebeuren. Maar soms is de nood aan de man en word ik van
Non Playing naar
Playing Captain gepromoveerd. Moet ik daar blij mee zijn? Mwah, hangt er vanaf hoe sterk de tegenstander is en wat het beste in het belang van het team is.
➔ Lees verder…