MuConsult Apeldoorn is na een goed begin van de competitie tegen een onnodige nederlaag aangelopen tegen Kennemer Combinatie. In Haarlem werd het 5,5-4,5.
Als eerste klaar was Arthur van de Oudeweetering aan bord 9 tegen Pieter Roggeveen. Na een rustige Alapin werden er al snel wat stukken geruild en toen er een symmetrische stelling ontstond werd er tot remise besloten. Niet veel later volgde ons eerste punt.
Sinds vele seizoenen is het streven van het tweede team om zich te handhaven in de tweede klasse en met hier en daar een uitzondering op die regel, lukt dat redelijk. Het gaat niet altijd even gemakkelijk, omdat de verschillen wat betreft de sterkte van de teams waar we tegen moeten vechten vaak in ons nadeel is. Regelmatig calculeren we een nederlaag al in omdat we begrijpen dat het vechten tegen de bierkaai is. Maar toch weten we zo nu en dan ook uit onze slof te schieten en zodoende onze plek in de tweede klasse veilig te stellen. Dan weer op het laatste moment als het echt moet, en dan een ander seizoen hebben we ruimschoots voor de laatste ronde het doel bereikt. Nee, het is niet onze ambitie om een gooi te doen naar het kampioenschap en het seizoen daarna elke ronde genadeloos afgestraft te worden.
Het was een vreemde gewaarwording: maar liefst zeven overwinningen aaneengeregen en de tegenstander vermorzeld. Dik verdiend, wellicht iets te flatteus.
In de SOS-competitie won de avond tevoren Schaakstad Apeldoorn 4 met 4,5–3,5 van Velpse SV 3j.
Nadat we het vorige seizoen voornamelijk noordelijke tegenstanders hadden gehad en ook meer dan gemiddeld die kant op mochten reizen, hebben we dit jaar het geluk en voordeel dat de meeste tegenstanders uit de noordelijke helft van het land komen. Maar we mogen niet klagen omdat we dan revanche kunnen en willen nemen waar het toen misging, met andere woorden: er staan nog een paar rekeningen open om te vereffenen. Niet gezegd dat we dat zo maar even gaan bewerkstelligen, maar ik neem aan dat het team wel die intentie heeft. Het juiste voorbeeld geeft Erik Smit door een week voor de eerste ronde alvast de speelzaal en het gebouw in te zegenen. Er was verder wel niemand aanwezig om dit te aanschouwen, maar het toont in ieder geval zijn gedrevenheid. Er restte hem toen niets anders om maar alvast de stukken en tafels klaar te zetten voor de grote speeldag, toch nog iets nuttigs gedaan. We hebben hem maar niet verteld dat het op maandag en woensdag allemaal al weer verplaatst was…