Het was een vreemde gewaarwording: maar liefst zeven overwinningen aaneengeregen en de tegenstander vermorzeld. Dik verdiend, wellicht iets te flatteus.
Onze borden 1 en 2 moesten verstek laten gaan. Theo Visschedijk nam plaats aan het eerste bord, Cees Beekhuis bezette bord 2. Tot ons geluk was ook Caissa-sterspeler Folke van Dorp met zijn 2100 ELO verhinderd, waardoor iedereen een bord opschoof en mijn tegenstander nu maar 1848 ELO had. In mijn partij met wit, een geweigerd Morra-gambiet, had ik de gehele partij een licht voordeel. De tegenstander toonde weinig initiatief en was kennelijk tevreden met remise. Ik kwam er niet doorheen; remise het logisch gevolg. Naast mij kreeg Cees Beekhuis een stuk tegen twee pionnen cadeau. Zou zeggen appeltje-eitje, maar tegenstander Marc Land speelde het knap. Cees had een bar slechte loper plus koning en moest voorzichtig manoeuvreren tegen drie vrijpionnen plus koning. Uiteindelijk konden de pionnen worden geblokkeerd en een Cees’ vrijpion oprukken en de vijandelijke koning weglokken. Punt binnen na vier uur spelen, maar toen was de wedstrijd al lang en breed beslist.