Na de fantastische zevenklapper tegen Caissa van de vorige ronde, stond het derde KNSB-team trots bovenaan, wel exact gelijk met Borne 1. En laat dat nu precies de tegenstander zijn in de derde ronde.
Helaas waren onze twee beste spelers Gonzalo en Bob afwezig. Maar door onze sterke invalpool konden de bovenste twee borden bezet worden door Nico en mijzelf. Alle andere spelers konden zo op hun vertrouwde bord plaatsnemen. Doordat onze (in de thuiswedstrijden non-playing) captain nodig was in het tweede team, mocht ik gelijk maar als teamleider optreden.
Op voorhand was te verwachten dat de bovenste borden het zwaar zouden krijgen en dat we vooral de sterkte van ons team in de breedte zouden moeten uitnutten. Het (ELO) krachtsverschil op de onderste vier borden was in theorie behoorlijk groot. Maar zou Borne net als in de eerste twee ronden met invalversterking aan de start komen, dan zou het verschil niet zo duidelijk zijn. Kortom: vooraf spanning genoeg. Achteraf bleken de Twenten behoorlijk verzwakt naar Apeldoorn te zijn gekomen.
