Dit is niet het seizoen van vallen en opstaan, nee zeker niet. Daar valt niet veel van te zeggen, want we vallen van de ene meevaller in de andere! De vorige ronde tegen Soest was een echte meevaller en stelden we daar min of meer het klassebehoud veilig. Wat niet meevalt is de constante stroom van invallers die opgetrommeld moeten worden. Ongekend voor dit tweede team is dat we tot aan deze ronde al zestien(!) spelers hebben moeten inzetten. Ach, de verslagen van de vorige ronde vertellen het plaatje tot uit den treure, ik kan het ook niet mooier maken dan het is. Deze ronde was het Marco van de Nieuwendijk die op het zevende bord zijn kunsten mocht vertonen.
Henk Vinkes
Vreemde tijden
Vreemd… kom je een zaal binnen waar de volgende ronde in de KNSB-competitie gespeeld moet worden, en verder is er niemand?! Nou ja niemand, de barman is aanwezig en wil iedereen direct voorzien van thee, koffie en meer van dat soort welkomstdrankjes. De tafels staan klaar met de stukken en klokken voor de aankomende strijd. De wedstrijdleider die tegelijkertijd binnenkomt stort zich meteen op het instellen van de juiste bedenktijden, maar na een gefrustreerde eerste poging komt hij al snel tot de conclusie dat deze klokken niet meer gebruikt mogen worden. Maar ja, als er van de tegenstander niemand aanwezig is om je te verwelkomen, hoe moet je dan weten waar de juiste klokken zijn gestald. Blijkbaar hebben de Soestenaren tijd zat die middag, alhoewel de wedstrijdleider daar anders over denkt. En daar zouden ze zelf later die middag ook nog mee geconfronteerd worden. Na enige tijd druppelen de spelers van Soest binnen, het is een rommelig begin van de wedstrijd. Als die trend zich voortzet kan het nog een interessante middag worden.
Je zal maar als pion b2 geboren worden
Afgelopen maandag zat ik in de pauze op mijn werk eens even te kijken of er al verslagen van de vierde ronde gepubliceerd waren. Sommige teamleiders zijn daar ontzettend snel mee, helaas kan ik me in dat groepje niet als voorbeeldig deelnemer profileren. De onbetwiste winnaar schijnt elke ronde Richard Vedder te zijn, maar die zal waarschijnlijk de avond en nacht na de speelronde niet slapen. Maar goed, ik was dus aan het rondneuzen, en zag dat Philidor Leiden dankzij een ijverige notulist al een beknopt verslag op hun eigen site hadden staan. Altijd leuk om de beleving van de tegenstander te lezen. Maar direct bij de eerste regel sloeg ik al totaal op TILT! Wat stond daar namelijk: dat wij een reserveteam van het eerst team waren! WAT? Reserveteam?! Nou, leuk om zo omschreven te worden. Ik heb daar toch andere ideeën over en ik denk dat al mijn teamleden ook zeker niet die mening zijn toegedaan. Wij zijn een zelfstandig opererend team dat onder auspiciën van Schaakstad Apeldoorn stad en land bereist in onze zoektocht naar enorme successen in de Tweede Klasse van de K.N.S.B. Eh, nou ja, ook weleens in de derde klasse 😉
Teamleiders spelen acht partijen
Na drie ronden KNSB-competitie hebben we drie matchpunten. Te veel, te weinig? Als je kijkt naar alle kansen die we hebben laten liggen zou je zeggen dat we recht hebben op twee matchpunten meer. Kijk je naar de bordpunten die we cadeau hebben gekregen, dan compenseert dat niet met het tegenovergestelde. Maar zo gaan de meeste wedstrijden van ons tweede team nu eenmaal, en het zal de rest van het seizoen niet anders worden. Laten we hopen dat we meer meevallers dan weggegeven kansen hebben en krijgen. Min of meer hetzelfde deed zich wederom voor in de derde ronde tegen Caïssa-Eenhoorn, een gelijkspel of meer was zeker op zijn plaats geweest. Maar bij het scheiden van de markt hielden we er niets aan over.