Op een zaterdagnacht in oktober 2021 liep ik Henk Bulthuis tegen het lijf in onze stamkroeg in Apeldoorn. Nadat we elkaar hadden herkend en herinneringen hadden opgehaald aan de Apeldoornse Schaakweek in 2018, waar ik de enige organisator was en Henk het enige publiek, begon hij te vertellen over de tijd dat hij in Schotland woonde en werkte. Nog steeds komt ie er regelmatig en al snel ontstond het wilde plan van een massakamp Edinburgh–Apeldoorn. Het was een vrolijke nacht en even later donderde er nog iemand van zijn barkruk, maar toen was het idee al veilig opgeslagen in onze inboxen.
Een paar dagen later mailde Henk: we gaan dit doen. De lente leek de meest geschikte tijd. Henk de organisatie van de trip, ik de opstelling. Een massakamp bleek wat aan de optimistische kant (Duitsland of België zijn haalbaarder wat dat betreft), maar een stedenmatch over tien borden zou het gaan worden. In een toch al uniek seizoen waarin we landskampioen werden en de bekerfinale haalden, werd een weekendje Schotland de kers op de taart.
➔ Lees verder…
Met de ontknoping van afgelopen seizoen nog vers in het geheugen, was eenieder aan Apeldoornse zijde gewaarschuwd voor het altijd spannende treffen met de Zeeuwen en Belgen. We begonnen de wedstrijd met een 1-0 voorsprong omdat Thomas Beerdsen zijn vooruitgespeelde partij tegen Vyacheslav Ikonnikov reeds had gewonnen. Dat was overigens een tamelijk hachelijk avontuur: