Samen met Thomas Beerdsen reisde ik op 24 december af naar Italië. In het noordelijk gelegen
Bassano del Grappa zouden twee achtereenvolgende
Vergani Cup-toernooien plaatsvinden. Het eerste begon op 26 december, en zou duren tot 30 december. Het tweede toernooi was hetzelfde recept van 9 rondes in 5 dagen, beginnend op 3 januari. Dit betekende dus dat we in beide toernooien begonnen met één partij, en de resterende vier dagen er twee hadden op een dag. Zelf keek ik hier erg naar uit, omdat ik al sinds maart geen ‘echte’ partij meer had gespeeld. Ondanks dat ik geen klassieke partijen speelde, bleef ik niet stil zitten en had ik wel hard getraind in die tijd. In deze pandemie heeft denk ik iedereen er wel moeite mee om een vast ritme te krijgen. Hier had ik zelf ook last van, en het leek me verstandig om in ieder geval een vast slaapritme te krijgen voordat het toernooi begon. Van te voren is het voor een toernooi lastig om al gewend te raken aan een dubbelrondig toernooi, maar dit leek me al mooi meegenomen.
➔ Lees verder…
Aan het begin van het seizoen is het altijd weer even de vraag of we geluk krijgen met de loting. Alle deelnemende teams zijn natuurlijk allang bekend, maar het is altijd afwachten of we uit of thuis spelen tegen Groningen. Dit seizoen mochten we weer afreizen naar de mooie studentenstad. Elk seizoen lijkt het er op dat beide teams op hun allersterkst komen voor deze match. Met drie grootmeesters aan beide kanten was de rest van de match ook volledig bezet door titelhouders. Drie van de top 5 uit Nederland speelden mee, en Apeldoorn deed niet eens een beroep op Anish Giri. Loek van Wely houdt zich ondertussen schuil ergens in de tweede klasse. Aangezien de tweede helft van het seizoen al is aangebroken en beide teams bovenin stonden was dit een belangrijke wedstrijd. In ieder geval waren er genoeg ingrediënten voor een spannende match!