De luie teamleider

De KNSB-competitie is inmiddels (7-6) alweer een paar weken afgelopen, maar de teamleider van het tweede team en schrijver dezes was te lui om eerder de verslagen van de laatste twee ronden wereldkundig te maken. Het Pinkster­weekend met veel regen was daar alsnog een mooie gelegenheid voor. Op vijf april stond de match tegen Max Euwe 2 op het programma, we hoopten op een goed resultaat omdat we het eerste team lieten ontsnappen met een gelijkspel.

Het begon gelijk al ‘goed’: Max Euwe 2 trad met een speler minder aan, omdat het belang bij andere teams lag die nog meededen voor eventuele promotie. Gevolg was dat Freddie van der Elburg een vrije middag had. We konden de wedstrijdleider helaas niet omkopen… Maar dit voordeel verdween als sneeuw voor de zon omdat Jelle Bauer zich in een gelijke stelling volkomen misrekende. Genoeg gezegd over die partij.

Daarna duurde het zeer lang voordat er een volgend resultaat op het formulier werd bijgeschreven, er werd tot op het spreekwoordelijke bot gestreden. De tegenstander was zo slim geweest om vanwege het ontbreken van een speler dat te compenseren door de sterkere spelers op de lagere borden te zetten. Dus moesten wij proberen op de hoge borden de winst te behalen. Maar het ging allemaal erg moeizaam. Casper Wouters kon maar niet door de witte stelling heen breken en kwam zelfs slecht tot zeer slecht te staan. Met hangen en wurgen weet hij de stelling gesloten te houden en remise af te dwingen. Een narrow escape.

Maar we weten de voorsprong zelfs uit te breiden omdat Martin van Dommelen tegen Luc Compagnie een gelijke stelling toch naar zijn hand weet te zetten. Het is van beide kanten manoeuvreren om een goede uitgangspositie te krijgen voor het eindspel. Maar het evenwicht wordt lange tijd niet verbroken, steeds meer stukken verdwijnen in de doos. Toch blijft Martin doorstrijden, het is lang wachten op een fout van de tegenstander maar een te optimistische zet van wit doet hem gelijk de das om. Martin profiteert direct en haalt de winst onverbiddelijk binnen.

Aan het eerste bord is Marcel Boel ook lang bezig om te proberen de winst binnen te halen, maar de muur die is opgeworpen door Wahe Boghossian is niet te slechten. Ergens in het middenspel heeft Marcel wel de mogelijkheid om het betere van de stelling te krijgen maar het slaat niet door. Uiteindelijk mondt het ook hier uit op remise.

En de trend blijft zich herhalen, ook Arjan Buijse doet verwoede pogingen zijn tegenstander aan de zegekar te binden, maar net als bij Marcel wil het niet lukken. Nu moet wel worden gezegd dat door de tactische opstelling van Max Euwe een sterker geachte opponent heeft, en dat de remise die hij behaalt een pluspunt is. Zat er misschien meer in? Zeker! Na de opening laat Arjan een kans onbenut en het toren­eindspel dat daaruit voortkomt is remise, maar ook na een lange partij… De tussenstand is 3½-2½ in ons voordeel, ergens moet toch de winst in deze match te behalen zijn??

Nou misschien dat Jasper dat kan bewerkstelligen… Tegen Thomas van Veelen rennen de dames al direct vanuit de opening het bord over, om zich daarna maar tegen elkaar af te ruilen. Die spanning is eraf. Dan volgt eenzelfde soort partij zoals de andere teamleden deze dag ook spelen. Manoeuvreren en hopen op een voordeeltje. En ook Jasper krijgt voordeel maar hoe frustrerend is het dat ook hij het niet kan omzetten naar winst, we zijn er elke keer dichtbij. Maar net dat ene mazzeltje meekrijgen is ons niet gegund. Of toch wel? In het verre eindspel kan Jasper a4-a5 spelen en het zwart heel lastig maken, maar de kans blijft onbenut. En daarna forceert zwart remise. Nou, dan de laatste der Mohikanen maar die het moet doen: Henk Eleveld!

Tegenstander is Jan Willem Timmerman met 200 elo-punten meer, ga er maar aan staan. Het verschil wordt al snel gemaakt, Henk kan alleen maar in de achteruit en kijkt al snel tegen een slechtere stelling aan. Dan maar in de overlevingsmodus. Henk moet een pion geven en tegenstander Timmerman begint dan aan de winstuitvoering, maar die duurt lang, heel erg lang. Henk biedt genoeg tegenstand om de partij te rekken, laat het hem maar bewijzen. Maar het blijft een verloren zaak totdat Timmerman een onzorgvuldigheid begaat en Henk opeens de remise voor het oprapen heeft, ongelooflijk. Helaas is het Henk die de laatste fout maakt, en in het pionnen­eindspel de koning net naar dat ene veld speelt dat de partij verliest, zo jammer… Hij had Ke6 moeten spelen in plaats van Ke5.

Dat bracht de eindstand op 4-4. Het was zo’n middag van net niet voor ons. Had het te maken met de slimme opstelling van Max Euwe? Wei weet, we konden gewoon niet het verschil maken op de hogere borden. Nog één ronde en dat zit deze competitie er ook weer op.