Snotterschaak

De zesde ronde alweer en we mochten aantreden tegen koploper Philidor 1847, de gedoodverfde winnaar van onze poule. Met andere woorden, we hoopten op een goed resultaat maar verwachtten eerder een nederlaag. Een opkomende griepepidemie waar beide teams mee te kampen hadden stond in het middelpunt van het strijdtoneel. Haal de zakdoekjes maar uit de kast!

Na een paar uur schaken gloorde er op diverse borden de hoop de nodige puntjes bij elkaar te kunnen sprokkelen, alleen bleef het bij hoop. Als eerste moest Arjan Buijse het hoofd buigen voor zijn tegenstander die het middenspel beter behandelde en de druk steeds verder opvoerde. Terwijl Arjan met alle macht zijn verdediging op orde probeerde te houden, zette zwart de aanval in. Volgens Arjan had zou hij zeker kans op beter hebben gehad, maar ik heb het niet gezien met behulp van de computer. De verkoudheid van eerder in de week zal daar niet aan bijgedragen hebben.

Het volgende griepslachtoffer was Freddie, die tegen Addy Lont ‘geforceerd’ een kwaliteit won. Maar het lukt hem niet zich los te wrikken uit de omsingeling van de zwarte stukken die actief op zoek gaan naar compensatie. En die slagen daar ruimschoots in, Freddie komt er niet onderuit om de kwal weer te retourneren, en is daar duidelijk verbolgen over. En nog maar een zakdoekje gebruiken… Dan laat zwart een goede kans op winst liggen en dan besluiten de heren later tot remise. De griep heeft dan volledig toegeslagen bij Freddie, zou dat invloed op de partij gehad hebben? Snif…

Voor de tweede keer achter elkaar zorgt Jelle voor spektakel. In Groningen pakte dat goed uit en tegen Jan Hania had het er alle schijn van dat er een Schoonheidsprijs aan zat te komen. Zwart komt in de verdrukking en met een kwaliteitsoffer laat Jelle de stelling van zijn tegenstander ontploffen. Maar het kost hem veel tijd om de juiste voortzettingen te vinden en dan kun je erop wachten dat het verkeerd gaat. Eerst verdwijnt het voordeel in zoverre dat er nog wel een gelijke stelling overblijft. Maar helaas blijft het daar niet bij, en profiteert zwart volledig van de fouten van Jelle. Jammer, het zag er zo goed uit en dat was het ook. Stand ½-2½ voor Philidor.

Het is een echt kwallendag, want ook Jasper krijgt met die materiaalverhouding te maken. Hij probeert in eerste instantie zijn spel te activeren op de koningsvleugel, maar als die pogingen stranden verplaatst het spel zich naar de andere kant. Na afruil van de kwal heeft zwart (Amir Nicolai) compensatie in de vorm van een pion, plus als extraatje twee verbonden vrijpionnen op de damevleugel. Die hebben ongelooflijke haast om naar de overkant te lopen, dus Jasper moet op zijn qui-vive zijn. Het past allemaal, maar niet genoeg voor winst voor een van beide partijen: remise dus.

Het is een moeilijke middag, we kunnen op veel borden maar geen grip krijgen op de wedstrijd. Secondant Noomen heeft steeds meer invloed op de openingskeuze van Henk Eleveld, en die adviseert op elke witte openingszet te antwoorden met 1… a6. Zo ook deze dag, maar tegenstander Sparenberg is niet onder de indruk en gaat gewoon schaken. Doet goede zetten en laat zich niet van de wijs brengen, wat kort na de openingsfase resulteert in een veel betere stelling. En langzaam maar zeker weet hij dat voordeel uit te breiden. Er blijft weinig materiaal over maar het is genoeg voor de winst, ondanks dat Henk van alles probeert. Achterstand is 1-4.

Op zet 91 plant Marcel zijn toren geïrriteerd op b2 omdat hij dan weet dat hij zich heeft laten truken in een volkomen gelijk toreneindspel. Tegenstander is de geslepen Migchiel de Jongh die vroeg in het middenspel een pion weet te winnen. Vanaf dat moment is het finger in the dyke voor Marcel en hopen dat hij de vloedgolf kan overleven. Marcel krijgt het verloren houtje niet meer terug en blijft de hele partij verder in de verdediging, maar behandelt het eindspel redelijk goed. Maar er worden ook veel fouten gemaakt en wit krijgt keer op keer de kans om de partij te beslissen. Maar ook hij ziet het niet, totdat Marcel een lullig foutje maakt waardoor de Jongh kan promoveren tot dame. Die eerdergenoemde toren komt dwars door het bord en tafel rechtstreeks via b2 in het doosje terecht. Genoeg over deze partij.

Was er dan nog iets waar we om konden juichen… jazeker: Martin wist zijn partij te winnen, maar dat moest uit zijn tenen komen. De partij gaat lange tijd gelijk op, Martin probeert met meerdere pionnen op de koningsvleugel onrust te zaaien. Het levert een klein voordeeltje op, maar nog lang niet genoeg voor winst. In en net na de tijdnoodfase worden vele stukken afgeruild en resteert er een eindspel met heel weinig materiaal. Desondanks is het Martin toe te vertrouwen dit vakkundig naar winst te loodsen, en dat lukt ook. De witte pionnen worden allen verorberd, en hebben dan de beloning van promotie in zicht. Zover laat Jippe Kamstra het niet komen. Hè hè, eindelijk een winstpartij. Helaas is de wedstrijd dan al verloren.

De laatste partij die dan nog bezig is, is die van Casper maar daar is intussen niets meer aan de hand, remise is ophanden. Beide kemphanen proberen elkaar met de nodige diverse tactische trucjes het leven moeilijk te maken, maar het de balans slaat naar geen van beide kanten door. Wanneer de tijdcontrole is gehaald blijft er een eindspel met ongelijke lopers over. Ook daar de nodige pogingen om de tegenstander tot een fout te lokken, maar nee, het is remise.

Daarmee is de 2½-5½ nederlaag een feit. Het is wat het is. Misschien had er een half of heel bordpunt meer ingezeten, het was ons helaas niet gegund. Dan maar in een volgende wedstrijd het klassenbehoud definitief veiligstellen.