In de laatste ronde van dit Meesterklasse seizoen stond er voor de teams van Apeldoorn en Zukertort Amstelveen weinig meer op het spel. Het kampioenschap was al uit zicht en degradatie niet meer mogelijk. Op individueel vlak stond er wel nog het nodige op het spel, aangezien zowel Arthur de Winter als ikzelf nog in de race waren voor een GM-norm. Arthur had remise nodig tegen een GM en zelf moest ik winnen van 2400. Helaas was Arthur de enige beschikbare 2400 speler aan Amstelveense zijde, dus daarom was overeengekomen niets af te spreken qua tegenstanders en ontstond er qua opstellingen een mind game. Het lag voor de hand dat Arthur een hoog witbord zou pakken en voor mij maakt kleur niet zoveel uit, dus game theory technisch gezien kwam het eigenlijk neer op een coin flip tussen bord 1 en 3. Voor Arthur was de teleurstelling natuurlijk groot toen de opstellingen bekend werden en hij zat zichtbaar aangeslagen achter het bord. Hij herpakte zich echter nadat de openingszetten achter de rug waren en er ontstond een stevig Siciliaans gevecht.
Lees verder…
