Op 2 maart zijn we met de auto en de trein naar Winterswijk gereisd om de belangrijke wedstrijd tegen Winterswijk 2 te spelen: bij een gunstig resultaat zou de kans op degradatie twee ronden voor het einde geminimaliseerd worden en de theoretische kans op een kampioenschap blijven bestaan.
Van spanning aan onze kant was niets te merken. We speelden de beste wedstrijd van het seizoen tot nu toe en wonnen met maar liefst 6-2. Zelfs de invallers droegen daar hun steen(tje) aan bij.
Oscar had met wit aan bord 5 ruim als eerste de overwinning te pakken. Een geofferde dame kreeg hij snel met twee pionnen rente terug. Een derde pion werd zomaar weggegeven. Na ruil van de stukken kon de tegenstander opgeven.
De tegenstander van invaller Henk (met zwart aan bord 4) offerde een pion om een koningsaanval op te zetten. Henk verdedigde secuur, pakte nog een extra pionnetje mee, ruilde dames en won door zijn verbonden vrijpionnen op de damevleugel.
Theo had zichzelf op bord 2 met zwart geplaatst. Hij speelde een boeiende partij met grote dreigingen over en weer, waar beide spelers het juiste antwoord op vonden. Uiteindelijk bleef een remisestand over, waar beide spelers in berustten.
Frie speelde met wit op bord 3 een rustige partij, maar wel met dieper liggende dreigingen. Het lukte om de tegenstander een geïsoleerde pion te bezorgen en deze ook te veroveren. Belangrijker was daarbij dat de lichte stukken van Frie veel actiever waren dan die van de tegenstander. En dat gaf de doorslag met winst als gevolg.
Aart verloor met wit op bord 7 als enige van het team. Nadat hij een kwaliteit achter kwam door te optimistisch spel, ging het in het eindspel echt mis. Een toren is dan echt veel meer waard dan het paard.
Marcel bracht op bord 6 met zwart het verlossende winnende punt binnen. Hij kwam al snel een pion voor. Moest nog secuur spelen. Maar toen hij nog een pion won, gaf de tegenstander op.
Paul won op bord 8 met zwart een stuk tegen een pion. In het eindspel verloor hij jammer genoeg nog een pion, waarna er een niet meer te winnen stelling overbleef. Remise dus.
Jelle won op bord 1 met wit op een prachtige manier. In een materieel gelijke stelling, die voor Jelle echter lastig verdedigbaar was, koos hij voor een pionoffer midden op het bord, om de vijandelijke koning af te leiden van de dreigende pionnendoorbraak op de vleugel. De tegenstander liet zich ook afleiden en zijn paard kon de promotie niet meer tegenhouden. Chapeau Jelle.
We hebben nu eens naar ons kunnen gepresteerd, of misschien wel boven ons kunnen. Met vier matchpunten en negen bordpunten meer dan de onderste teams is degradatie nu praktisch uitgesloten. Maar laten we dit succes meenemen naar de volgende wedstrijden tegen Voorst en ASV 4 om ook daar een goed resultaat te halen en in de top drie van onze klasse te eindigen.