Is er nog iets zinnigs te vertellen over de ontluisterende nederlaag die we moesten incasseren in de zesde ronde van de KNSB-competitie… Als ik eerlijk ben: nee. Op voorhand wisten we al dat het een moeilijke wedstrijd zou worden en die verwachting klopte helemaal. Voor de tweede keer mochten we ons melden in Groningen, en in de achtste ronde staat Groningen weer in de planning. We weten zo onderhand daar de weg wel. Zoals gezegd: een moeilijke wedstrijd en iemand maakte de opmerking: Ze willen wel heel erg graag kampioen worden. En die veronderstelling was juist want het verschil per bord was gemiddeld zo’n honderd ELO-punten of meer, tja…Freddie speelde ten overstaan van de hele online schaakwereld live aan het eerste bord tegen de Poolse Anna Warakomska, je snapt soms niet waar die Grunnigers de spelers vandaan halen. Het werd een lange partij en het bezoek aan de lokale Chinees werd alsmaar verder uitgesteld. Maar Freddie moest hard werken om overeind te blijven. De opening was Engels met een dubbele fianchetto, toe maar. De strijd verplaatst zich na de opening richting de damevleugel, maar een beslissende doorbraak komt er niet, wel moet Freddie voor de dertigste zet een pion inleveren. En dan begint het manoeuvreren. Anna doet haar uiterste best om de pion te verzilveren, maar het kost zeeën van tijd. De eerste tijdcontrole wordt gehaald, en ze lijkt de winst over de streep te kunnen trekken. Maar de tijd op de klok slinkt alsmaar verder en dan is een foutje zo gemaakt. Na lang en stug verdedigen denkt Freddie gebruik te kunnen maken van dat ene foutje. De loper gaat op zoek naar de h-pion, maar als Anna waarschijnlijk meer tijd had gehad, had ze dat kunnen afstraffen. Gelukkig voor Freddie zag ze het niet en kon hij de remise veiligstellen.
Tom, aan bord twee en ook live, is altijd aangenaam verrast als hij hoort hoe sterk is of wat voor status zijn tegenstander heeft. Dit keer was dat Joost Wempe met een inderdaad hogere rating als die van Tom. De Slavische verdediging komt op het bord en binnen de kortste keren worden er al veel stukken afgeruild, dus het eindspel begint al voordat de sateetjes op tafel staan, en dat nog zonder sambal. Omstreeks de dertigste zet wordt er afgewikkeld naar een paard-eindspel en de papieren lijken beter voor Joost Wempe. Wederom mag de vertegenwoordiger uit Apeldoorn in de verdediging. Dat een sterke speler niet onfeilbaar is blijkt als Joost Wempe met het gereduceerde materiaal niet de juiste voortzetting weet te vinden als Tom een kleine fout begaat. Op de zevenendertigste zet had wit de f-pion moeten opspelen en zou dan veel beter zijn komen te staan. En als wit dit een tweede keer verzuimt, bergt Tom dat stukje hout op in de doos. Daarna is het nog even precies spelen om de remise te laten noteren. Een verdiende remise.
Als de bapi-pangang wordt geserveerd moet Jasper concluderen dat er dit keer geen Spareribs op tafel zullen komen, dan maar weer een keer zelf bestellen. Soms zit het niet mee want Jasper heeft deze middag ook al zijn meerdere moeten erkennen in Erik Hoeksema… Erik… hmmm niet te vinden in de database, daar gaat je voorbereiding. Bij nader onderzoek blijkt de Hoeksema Hendrik te heten. Deze laat Jasper in de Siciliaanse Richter-Rauzer variant eerst even uitrazen met al zijn ambitieuze plannen en slaat dan onverbiddelijk toe. Jasper richt al zijn pijlen op de zwarte koning maar een beslissende doorbraak heeft er nooit in gezeten. En dan begint het Hoeksema-kwartiertje waarin wit volledig ingepakt wordt. De dame zorgt voor allerlei onheil en er is geen redden meer aan. Als zwart te veel hout uit het witte kamp heeft veroverd vindt Jasper het wel genoeg.
Op weg naar Groningen analyseren Cees en Casper eindeloos varianten van de Caro-Kann opening. Cees heeft zich daarop voorbereid en deelt de nodige geheimen, of die ooit op het bord zullen komen moeten we afwachten. Maar helaas heeft Casper daar weinig aan, want hij bedient zich van de Moderne opening en komt, zoals wel vaker, in de verdrukking. Tegenstander Simon Elgersma gaat vol in de aanval en binnen twintig zetten is er al weinig hoop meer voor Casper. De hele zwarte flank wordt geruïneerd en ook Casper kan aan de Foo Yong Hai…
Martin speelt een partij waarin niets gebeurde tegen een speler waarvan hij de naam maar niet kan ontcijferen, deze blijkt de exotisch naam Barnabas Kovacsy te hebben en die kan best wel goed schaken. Alleen kwam dat er in deze partij niet uit. Martin had geen zin in allerlei bekende varianten in het Siciliaans en denkt en hoopt zijn tegenstander met de zet 3.c3 uit enige vorm van voorbereiding te halen. Wat volgt is in zijn woorden een saaie partij, hier een stuk ruilen, en oh ja, daar kan ik ook nog een loper slaan en laten we er dan maar remise van maken. En zo geschiedde, analyseren stond niet op de menukaart, de gamba’s wel.
Het Tartakower systeem, dat vertelt ChessBase mij als het gaat om de opening in de partij van onze Schaakstad-held: Nikolai Kabanof. En als ik de computer moet geloven is de manier waarop Nikolai dat tegen Dries Wedda gebruikt geen goede keuze. Als beide spelers nog volop in de opening zitten heeft Dries positioneel al een enorm voordeel opgebouwd. Nikolai ruilt drie pionnen tegen een loper maar zijn stelling trekt daar geen profijt van. Uiteindelijk neemt de witte loper het op tegen al die pionnen en het is een uitgemaakte zaak dat de loper als overwinnaar uit de strijd gaat komen. Nikolai heeft geen zetten meer over en bestelt dan nog maar een biertje om de wansmaak van deze partij weg te spoelen.
Voor de verandering valt Henk Eleveld deze ronde in voor Marcel Boel, die ergens heel ver weg vakantie aan het vieren is. Er komt tegen Loek van der Hagen een Grünfeld-Indische verdediging op het bord. Nadat er het nodige materiaal in het centrum is afgeruild staat er een stelling op het bord die gelijk is. Maar het is wel oppassen om niet dat domme foutje te maken waardoor je je hele stelling om zeep helpt. Loek van der Hagen wil dingen forceren die er niet zijn en begaat dat ene kleine foutje dat hem in de problemen brengt. Henk weet er helaas niet van te profiteren, maar heeft wel een zekere remise in handen. Even nog een beetje druk op de zwarte stelling zetten en dan kunnen we die remise ook weer bijschrijven… oh nee… Dan doet Henk zomaar een loper in de aanbieding, dag remise. Ober mag ik nog een Spa rood?
Zoals eerder al gemeld had Cees Visser zich helemaal voorbereid op de Caro-Kann en die komt dan ook daadwerkelijk op het bord. De doorschuifvariant. Vooraf word ik geïnstrueerd om vooral veel 0-0 gebaren te maken om Cees eraan te herinneren vooral niet te vergeten te rokeren. Vergeefse moeite uiteindelijk, hij kijkt niet op of om. En daar sta je dan als onervaren pantomime-speler in een zaal waar het publiek ook geen interesse heeft voor je toneeldebuut. En je ziet het dan al aankomen: dat weer niet rokeren worden vandaag! Is dat dan het belangrijkste feit van deze partij? Misschien wel, want de zwarte koning wordt helemaal uit zijn comfort zone gelokt en staat volop in de belangstelling van de diverse witte stukken. En daar komt nog bij dat hij een toren en een loper niet kan ontwikkelen: tel uit je winst, niet dus. Op geen enkel moment heeft Cees tegen Daan Noordenbos een kans op gelijkspel gehad. Toch laat hij zich nog wel even bewijzen dat het echt wit is die de partij gaat winnen en als dat zover is mag ook Cees aan de kroepoek…
Laten we deze wedstrijd gauw vergeten en ons richten op de volgende tegenstander uit het Noorden: Emanuel Lasker. Hopelijk kunnen we in die wedstrijd ons imago weer een beetje oppoetsen.
Kan iemand de bami doorgeven??
(Klik/tik op linkerpijl voor engine, op rechterpijl om andere partij te bekijken)