Aan het begin van het seizoen is het altijd weer even de vraag of we geluk krijgen met de loting. Alle deelnemende teams zijn natuurlijk allang bekend, maar het is altijd afwachten of we uit of thuis spelen tegen Groningen. Dit seizoen mochten we weer afreizen naar de mooie studentenstad. Elk seizoen lijkt het er op dat beide teams op hun allersterkst komen voor deze match. Met drie grootmeesters aan beide kanten was de rest van de match ook volledig bezet door titelhouders. Drie van de top 5 uit Nederland speelden mee, en Apeldoorn deed niet eens een beroep op Anish Giri. Loek van Wely houdt zich ondertussen schuil ergens in de tweede klasse. Aangezien de tweede helft van het seizoen al is aangebroken en beide teams bovenin stonden was dit een belangrijke wedstrijd. In ieder geval waren er genoeg ingrediënten voor een spannende match!
De belangrijkste individuele partij van de dag voor ons was duidelijk bord 1, Thomas Beerdsen – Sipke Ernst. Thomas is namelijk al een tijdje op jacht naar zijn laatste grootmeesternorm, en zijn start met 5 uit 5 in de Meesterklasse was veelbelovend. Met remises koersen naar de titel zit er bij hem echter niet in (zoals onder andere bleek tijdens het recente Tata Steel Challengers toernooi), en toen hij het Schots Gambiet speelde werd dit weer eens duidelijk. Sipke week al vroeg af van de bekende banen: in de hele bekende stelling met meer dan 10.000 partijen, speelde hij het hele onbekende 7…a6!? (maar vijf partijen!)
Na 8.Lxc6+ bxc6 9.Pxc6 Dd7 10.Pd4 had Sipke het loperpaar met interessante lange termijn compensatie. Hij koos er echter voor om nog meer olie op het vuur te gooien door niet veel later lang te rokeren in plaats van op de veilige koningsvleugel. Sipke had in deze stelling:
heel sterk en computerachtig moeten doorpakken met 19…g5 20.Ph5 g4! met ideeën zoals Lh4!? om de g-lijn proberen open te krijgen. Na 20…Dg6? 21.Pf6! gooide Thomas echter het centrum open en was het meer de koning van Sipke die het heel zwaar ging krijgen. Niet veel later werd de mataanval ingezet en kon Sipke de handdoek in de ring gooien: 1-0 (29) Nu Thomas op 6 uit 6 staat doet hij weer een serieuze gooi naar de felbegeerde grootmeestertitel.
Niet heel veel later was ook bord 2 klaar, waar Julian Kramer – Erwin l’Ami plaatsvond. Erwin speelde enigszins onverwacht een Najdorf en het was ook hier duidelijk dat er een flink gevecht ging plaatsvinden. Julian, die overigens ook op jacht is naar grootmeesternormen, begon aanvankelijk rustig met 6.a4. Iets later gooide hij toch de knuppel in het hoenderhok door g4 te spelen. De combinatie van a4 en g4 werkte niet goed en Julian kreeg nooit echt een aanval van de grond. Al helemaal toen beide partijen kort rokeerden werd het duidelijk dat hij vooral overextended stond. In de stelling na 23…Lc6:
kwamen er al grappen in als Pxc2 gevolgd door d4+ met materiaalwinst. De partij werd echter op zijn Erwins beslist in een eindspel na 24.Df2 Dxf2 25.Txf2 e5! want de witte stelling is nog steeds niet bij elkaar te houden met de stormende centrumpionnen en activiteit van de zwarte stukken. 2-0 voor Apeldoorn op de hoogste borden, en daar bleef het niet bij!
We dalen even een stuk af naar bord 7. Hier speelde onze altijd even solide Arthur van de Oudeweetering met de witte stukken tegen de jonge Jonas Hilwerda. Arthur speelde zijn bekende Alapinnetje en kwam met een redelijk prettig eindspel voordeel uit de opening. De beste stelling voor wit in de partij was duidelijk hier:
Arthur heeft net al zijn stukken klaargezet en bij zwart staat het redelijk onhandig met de loper geparkeerd op e8. Na 21.b4 had Arthur toch aanzienlijk voordeel gehad, omdat de meerderheid begint te rennen en de zwarte koning het ook behoorlijk benauwd kan gaan krijgen. Het gespeelde 21.Kf1 was echter redelijk solide en niet veel later verdwenen alle lichte stukken en werd er op zet 26 tot remise besloten aangezien er een gelijk toreneindspel aan zat te komen.
Een bord ernaast speelde Stefan Kuipers tegen het andere jonge talent van Groningen, Machteld van Foreest. Ondanks dat ze een van onze aanstormende talenten is in Nederland, is ze anderhalve maand geleden ook gewoon alvast even Nederlands vrouwenkampioen geworden. Een prestatie van formaat, maar nu had ze het toch even wat lastiger. Tegen de Caro-Kann van Stefan begon ze met Pc3-Pxe4-Pg3 om niet veel later alsnog Pe4 terug te spelen, nadat er ook al Dd3 was gespeeld. De ontwikkeling kwam niet van de grond, terwijl de zwarte stukken uit hun startblokken vlogen. De stelling na 17…Th5!
…geeft wel een redelijk beeld weer van de partij. Er werden nog dames geruild, maar langer dan zet 26 werd er niet volgehouden. 3,5 uit 4 was toch een hele behoorlijke start voor AMEVO Apeldoorn en geeft eigenlijk een slecht beeld weer van de match. Groningen was op papier namelijk zelfs de lichte favoriet (2455 rating tegen 2443 gemiddeld) en dit gaat misschien zelfs de sterkste match van het seizoen zijn. Groningen begon nu ook terug te vechten.
Op bord 6 speelde Merijn van Delft met zwart tegen Jonathan Carlstedt. Ondanks dat Merijn voor een Konings Indiër koos, speelde Jonathan de opening handig en kwam Merijn eigenlijk nooit echt aan een aanval, of eigenlijk enige echte activiteit toe. Dit kwam voornamelijk door zijn breekzet 9…e4?
Na 10.Pxe4 Pxe4 11.Lxg7 Pxf2 12.Tfx2 Kxg7 had wit eigenlijk alles wat hij wilde hebben met druk over de f-lijn, extra centrumpion en druk over de lange diagonaal. Merijn had toch enige kansen om terug te komen in de partij, zoals hier met 31…Kg8
Het idee is om verder te gaan met Ld5 en zwart lijkt redelijk los te komen. Zelfs 31…Ld5 lijkt mogelijk, maar laat wel complicaties met 32.Td6!? toe. Het gespeelde 31…Lf7 was echter veel te passief, en niet veel later na 32.Df6+ Kg8 33.e6 Le8 34.T6c4 Dd6 36.Td4! kon er worden opgegeven op zet 42.
Op het laatste bord ging Tim Lammens met zwart voor een moderne opzet met Ld6 in de Carlsbad tegen Joris Brenninkmeijer. Dit is een variant waar ik zelf ook redelijk wat ervaring mee heb. Na een hoop gemanoeuvreer komen we nog in een redelijk bekende stelling:
Dit systeem werd populair doordat Korley in 2017 Moiseenko versloeg na 14.f3 Pg5 15.e4 Pfxe4!! 16.fxe4 Pxh3+! Deze variant is hier relevant, want in deze partij werd er 14.Tad1 Ld7 15.f3 Pg5 gespeeld, en was na 16.f4 (16.e4 Pfxe4!! weer) Pxh3+! de beste zet geweest. Na 17.gxh3 Txe3 heeft zwart al twee pionnen en blijft de aanval doorgaan. Het gespeelde 16…Pe6 was redelijk passief en na 17.Pg3 had wit het initiatief over kunnen nemen. Er werd 17.e4 gespeeld waardoor veel stukken werden geruild. Tim verloor ondertussen wel ergens een pion, maar met actief spel werd het evenwicht nooit echt verbroken. Uiteindelijk werd er na 42 zetten tot remise besloten.
De sterkste indeling van het seizoen vond plaats op bord 3. Hier nam ik zelf met wit plaats tegen mijn goede vriend en voormalig werkgever Jorden van Foreest. Altijd lastig als je redelijk verweven met elkaar bent, maar door de opening 1.Pf3 d5 2.g3 Pd7 was er al snel weinig inside info over elkaar bekend. Hier had ik een ideetje klaarliggen om een omgekeerde Pirc te spelen en e5 toe te laten, om vervolgens het centrum open te breken met c4-cxd5 gevolgd door e4-exd5. Hierdoor kreeg ik het initiatief en kwamen er al heel vroeg interessante varianten in, zoals:
12…b5!? 13.Lg5!? f6 14.Pd4! wat nog even een derde stuk laat hangen. Dit blijkt allemaal onduidelijk te zijn na 14…Lb7 15.Pxb5 fxg5 16.Pcd6 Lxd6 17.Pxd6 Db6! 18.Pxe8 Txe8. Ook opties zoals 13.Pe3 Lb7 14.Pg5!? of 13.Pfxe5!? zijn interessant. Jorden koos voor het rustige 12…h6 13.Ld2 b6 met het idee om Lb7 te spelen. Dit werd ‘gestopt’ door 14.Db3 met het idee 14…Lb7 15.Pa5 bxa5 16.Dxb7. Blijkbaar was dat wel de beste optie voor zwart. Jorden probeerde zijn problemen zo actief mogelijk op te lossen met 14…Pc5 15.Dc2 waarna we in de volgende stelling komen:
e5 hangt nu door het lokkertje met Db3, maar die hoeft niet gedekt te worden. Jorden speelde 15…Lf5! 16.Pcxe5 Lxe5 17.Pxe5 en hier knalde Jorden er een zet te veel uit met 17…Dd6? De meest logische zet was eigenlijk gewoon 17…Tc8 geweest waarna wit de pion moet teruggeven en misschien een minuscuul voordeeltje heeft vanwege het loperpaar. Maar na 17…Dd6? kon ik de pion behouden met 18.Dc4! Een van de pointes die wellicht gemist was door Jorden is 18…Txe5 19.Txe5 Dxe5 20.d4! Ld3 21.Dxc5!! (anders heeft wit alleen een klein voordeeltje). Na 21.Dxc5 kan zwart echter al direct opgeven omdat er een verloren eindspel aan zit te komen. Toen werd er maar gekozen voor 18…Le6 waarna ik een gewonnen eindspel afdwong met 19.b4! Pd7 20.Dc6. Mijn techniek was niet bepaald perfect, maar toen ik iets later met 33.Tc8!
…een stel torens wist te ruilen was het zwarte tegenspel uit de stelling gehaald en wist ik later het punt binnen te slepen. Tussenstand 5-2 voor Apeldoorn!
Het eerste matchpunt was dus binnen, maar de laatste drie borden zagen er wat moeizamer uit. Gelukkig kwam Roeland Pruijssers op bord 5 nooit in de problemen en had hij vooral in het begin ambitie voor meer dan remise. Tegen de Vier paarden variant van Nikolas Lubbe werd 6.Le2 Lb4 7.0-0 van stal gehaald: wit offert een pion na 7…Lxc3 8.bxc3 Pxe4 om het eindspel in te duiken na 9.Pxc6 dxc6 10.Dxd8+ Kxd8. Wit heeft het loperpaar in een open stelling, wat tot misschien wel meer dan genoeg compensatie kan leiden. Nikolas pakte het echter handig aan door na 11.Lf3 Pf6 12.Td1+ Ke8 snel met e5-Lg4 te komen om van het witte loperpaar af te zijn. Dit ging echter wel ten koste van de pluspion.
We komen er weer in na 18.Lf4, waar wit toch een plusje heeft vanwege de activiteit. Het scheelt ook nog dat zwart niet meer kort mag rokeren, wat ik zelf tijdens de match helemaal niet door had. Nikolas offerde dus maar een pion op de damevleugel om actief te worden. Na…
… 25.Lc5! had Roeland nog serieuze vragen kunnen stellen, aangezien 26.Tb7+ nogal vervelend gaat zijn. Maar na 25.Td1+ Ke6 stond zwart weer goed gecoördineerd en daarna is het evenwicht nooit meer echt verbroken. Uiteindelijk werd er na 61 zetten tot remise besloten.
Een bord ernaast was kwam nog een bekende Alapin op het bord, maar deze keer die van Sergei Tiviakov tegen Nico Zwirs. Nico was wat beter voorbereid, en deze keer werd ook snel een eindspel bereikt, maar een die in balans leek.
Na 9.Lc4 won Nico eerst het loperpaar met 9…Pxe3+ 10.fxe3 om vervolgens de pion terug te winnen met 10…e6 11.b4 a5 12.b5 Pb8 gevolgd door Lxc5. 12…Pa7 was echter net wat handiger geweest, aangezien de stelling toch niet zo makkelijk bleek te zijn voor zwart na 13.c6! bxc6 14.Pbd2 waarna de situatie op de damevleugel toch lichtelijk ongemakkelijk is voor zwart. Sergei ging Tiviaanse dingen doen, want het voordeel werd steeds iets groter voor wit. Iets later wist Nico nog wel een stelling met ongelijke lopers te bereiken:
Maar Sergei is misschien juist op zijn sterkst in zo’n type stelling. Nico was een lange tijd keurig aan het verdedigen, maar net voor de tijdscontrole blunderde hij hier:
…met 36…Kd6?
Na 37.Th8 kon h6 ineens niet meer verdedigd worden met 37…Ld2 omdat dat gewoon de loper kost na 38.Td8+. Toen h6 viel werden de twee vrijpionnen van wit uiteindelijk teveel van het goede en toen er eentje 22 zetten later de overkant bereikte, kon zwart opgeven.
De langstdurende partij van de dag was die tussen Sjef Rijnaarts en Nick Maatman. Niettemin was het een van de minder spannende partijen. Het begon als een Caro-Kann met de trendy exf6 structuur waarin Nick het handiger aanpakte dan Sjef. Nick kreeg het loperpaar en daarmee een voordeeltje.
In deze stelling koos hij voor de manoeuvre 20…Le7!? 21.Lc3 Lf6?! Wat 22.Pe5 toeliet. Nu staat de loper onhandig op f6 en werd deze maar afgeruild met 22…Lxe5 23.dxe5 Td3. Zwart staat actief, maar wit kan de d-lijn blokkeren met 24.Lb4 Tfd8 25.Ld6. Sjef deed het wat onhandig waardoor Nick nog wat druk kreeg, maar heel veel was er nooit echt aan de hand door de ongelijke lopers. Toch liet Sjef hier:
…met 37.h4? g4! toe op een ongelukkig moment. Als Nick na 38.Tfc2 Ld5! had gedaan had Sjef nog flink mogen zweten om een half punt uit deze partij te slepen. Na 38…Tbd7 was het kwaad alweer geschied. Iets later toen het in de match nog 5-2 stond, werd deze stelling bereikt:
Zwart heeft net een pion gesnoept op a2. Sjef speelde hier gewoon simpelweg 53.Lf2 gevolgd door Te1 en heeft duidelijk een vesting. Met dit bord en de partij van Roeland nog aan de gang waren er dus nooit echt zorgen meer dat we de match niet gingen winnen. Twintig zetten later werd ook in deze partij tot vrede besloten. Eindstand: 6-4. We krijgen niet al te veel tijd om afscheid te nemen van het sympathieke Groningse team, aangezien aankomende woensdag ook nog een bekerwedstrijd tegen ze op de planning staat. Dit belooft weer een spannende match te worden die ook live te volgen zal zijn!
Met deze overwinning staan we samen aan kop met LSG dat een sloot bordpunten meer heeft door een indrukwekkende 9-1 overwinning op Charlois Europoort. Aangezien we tegen elkaar moeten in de laatste ronde lijkt dit de kraker te gaan worden. Op dit moment staan beide team twee matchpunten los, maar ook promovendus Paul Keres zou nog een gooi naar de titel kunnen doen door de uitgestelde wedstrijd tegen Zuid Limburg te winnen. Dan zouden ze maar een matchpunt achter staan op de top-2. Het belooft in ieder geval een spannende eindrace te worden waar wij met AMEVO Apeldoorn onze titel hopen te prolongeren!
ChessBase
Lichess
(Klik/tik op linkerpijl voor engine, op rechterpijl om andere partij te bekijken)