In deze vijfde ronde was het voor ons erop of eronder wat de titelstrijd betreft. We moesten het opnemen tegen koploper Wageningen 2, dat met twee punten en vijf bordpunten meer, maar ook een wedstrijd meer gespeeld, bovenaan de ranglijst stond na vier ronden. Medekoploper ENO 1 had het voordeel dat ze de drie belangrijkste concurrenten al gehad had.
We hebben ons best gedaan en het zag er lang naar uit dat we wel een gelijkspel zouden kunnen bereiken. Maar in de laatste uren verschoof de balans toch van ons af en verloren we met 3,5 – 4,5.
Oscar (bord 7 met zwart) kon als eerste melden dat hij gewonnen had. Hij gaf de tegenstander geen kans en wist zelf een aanval op te zetten via de halfopen f-lijn, brak de vijandelijke stelling open, pareerde de kleine kansen van de tegenstander en won (1-0). Oscar laat zien dat hij steeds beter wordt in het evenwicht tussen aanvallende en verdedigende zetten. Wellicht tijd om een paar borden hoger te gaan spelen?
Gonzalo (bord 1 zwart) kwam geen moment in de problemen, maar kon zelf ook niets creëren. Met een snelle remise als gevolg (1,5-0,5).
Jelle (bord 2 wit) kreeg een pionnenmeerderheid op de damevleugel en wist daar een geïsoleerde vrijpion van te maken. De tegenstander wist deze echter te verorberen en er werd tot remise besloten (2-1).
Arjan (bord 5 zwart) speelde weer een partij met allerlei verwikkelingen. Hij kwam met zijn toren de witte stelling binnen en wist deze om te ruilen tegen twee stukken. En kon ook nog een pion pakken met stikmatdreiging. Het was wel uitkijken voor de kracht van de dame plus torens van wit, maar Arjan laveerde goed door de dreigingen. En plotseling kon hij mat geven met twee paarden (3-1).
Marcel (bord 3 zwart) verkende de mogelijkheden van de egelstelling en kwam wel erg krap te staan. Hij wist zich los te wurmen, maar niet zonder pionnenverlies. Verder spelen had geen zin meer (3-2).
Paul (bord 6 wit) kwam aardig gelijk uit de opening, maar werd in het toreneindspel weggespeeld. Pion na pion werd verloren en daarmee ook de partij (3-3).
Voor Aart (bord 8 wit) geldt een beetje hetzelfde. Lang leek er niets aan de hand, maar Aart besefte dat hij zijn stinkende best moest doen om er remise uit te slepen. Dat lukte helaas niet (3-4).
Zelf speelde ik (bord 4 wit) een moeizame partij tegen wat achteraf de sterkste speler van Wageningen 2 bleek te zijn. De kansen die ik dacht te hebben waren feitelijk hersenschimmen en creatief verdedigen was de enige mogelijkheid tot nog enig resultaat. Pas toen er in het lopereindspel echt niets meer te bereiken viel, stemde mijn tegenstander in met remise (3,5-4,5).
Conclusie: we konden op zich goed mee in deze wedstrijd, maar het kwaliteitsverschil aan de onderste drie borden (150 ELO punten verschil) heeft ons de das omgedaan.
In de poule staan nu ENO 1 en Wageningen 2 exact gelijk en is het middenveld helemaal in elkaar geschoven. Wij staan nu vierde met maar 1 punt voor op de nummer 8. En de nummer 8 degradeert dit jaar ook. We zullen in de volgende vier wedstrijden nog 4 punten moeten scoren om niet te degraderen. Gezien ons relatief makkelijke programma zou dat goed haalbaar moeten zijn.