Erik was aan het vijfde bord de eerste die een overwinning op zijn palmares kon bijschrijven. Zijn tegenstander maakte al vrij snel een fout waardoor hij een stuk verloor. De stelling van Erik was al veel beter, maar na dit stukverlies gaf zijn tegenstander de pijp aan Maarten (1-0).
Rob zag zijn buurman dit kunstje vertonen en dacht: “Wat hij kan, kan ik ook!” En ja hoor, zijn zeer jonge tegenstandster maakte ook een fout en de aanval op de koning was unstoppable: 2-0.
Na deze vrij snelle overwinningen zag het ook op de overige slagvelden er bepaald goed uit. Maar de winst is pas binnen als de vlag gestreken is en dat waren de overige SMB’ers niet zo maar van plan. Na ongeveer twee en een half uur spelen wisten zowel Henk als Jan hun partijen naar zich toe te trekken. Jan drukte zijn jonge tegenstander (spreekwoordelijk) langzaam dood en ik geloof dat Henks tegenstander een grote fout maakte, want voordat ik het in de gaten had was de partij afgelopen (4-0). Wat een weelde en er was nog more to come.
Raymond zette in zijn partij een dreigende aanval op de zwarte koning op. Op enig moment meenden Rob en ik dat hij de partij kon beslissen met een dameoffer, maar Raymond zei na afloop dat dat niet correct zou zijn geweest. Na wat heen en weer geschuif werd remise overeengekomen. de wint als team was daarmee binnen: 4 1/2 – 1/2.
Onze jongste krijger Fabian deed het weer op de manier die we inmiddels van hem kennen. In alle stilte bouwde hij een voordeeltje op, bouwde dit uit en langzaam maar zeker trok hij de partij naar zich toe. Zijn qua rating sterkere tegenstander zag op enig moment het zinloze van de strijd in en gaf op. (5 1/2 – 1/2).
Aan het achtste bord trof Karin ook een zeer jonge tegenstander. Gaandeweg de middag meende ik dat zij een gemakkelijke overwinning zou kunnen behalen. In grote tijdnood wist haar tegenstandster de beste zetten te vinden en na nog een lange strijd werden de punten gedeeld: 6-1.
En toen was Véronique aan het tweede bord nog volop in gevecht met haar tegenstander. Wat ik ervan heb gezien leek de partij nagenoeg de gehele middag in evenwicht te blijven. In het eindspel verliest Véronique een pion. Weliswaar een eindspel met gelijke lopers maar op het oog toch niet zo eenvoudig te winnen. En dan is het pleit toch opeens beslecht: een tweede fout brengt Véronique ertoe de vlag te strijken en haar tegenstander te feliciteren met zijn overwinning (6-2).
Zoals eerder geschreven: een afgetekende overwinning waarop helemaal niets af te dingen viel. Klasse gespeeld teamgenoten! Onze eerste overwinning in de poule is binnen, de op papier sterkste tegenstanders hebben we gehad, we hebben de rode lantaarn overgedragen aan ZSG 2 en zijn niet van plan om die terug te nemen. Met nog drie wedstrijden te gaan hebben we weer alle kans om ons in deze poule te handhaven. Het zal ongetwijfeld nog hard werken worden voor ons gepromoveerde team, maar deze eerste overwinning smaakt naar meer! 😀😀