We kunnen er kort en bondig over zijn waarom we de wedstrijd tegen Soest hebben verloren: het ligt aan de bananen, en aan Tom Meurs natuurlijk 😉 Alhoewel Tom natuurlijk goedkoper is dan een tros bananen, want die kosten al gauw zo’n 2, 3 euro. En om Tom zover te krijgen dat hij eventueel mee zou willen spelen, daarvoor is alleen een e-mailtje voldoende, nou ja diverse mailtjes toch nog wel als je het bij elkaar optelt. Maar goed, het was een mooi scenario dat Tom kon invallen voor Nikolai, en hij had er ook zin in, en dat is een goed voorteken. Mooi geregeld, en de opstelling staat op dinsdag al vast en op de kaart. Relaxen tot de zaterdag. Maar dan is het zaterdag vroeg in de morgen en er allerlei virussen rond beginnen te dwalen en Tim Lammens als slachtoffer uitzoeken, had hij nu maar een banaan genomen. En daar is Max via de mail die om een invaller vraagt. En dus kunnen we van alles gaan regelen, want wij hebben Tom en die wil Max maar wat graag toevoegen aan zijn team. Om kort te gaan: Tom valt in bij het eerste team en wij vinden Theo Visschedijk bereid om het achtste bord te gaan verdedigen. En zo mogen we de strijd aanbinden met het op voorhand al sterkere SSC 1922.Maar geen uitslag zonder dat de strijd eerst op het bord is uitgevochten, iets waar op het eerste gezicht niet veel van terug te vinden is op het bord van Erik Smit. Bij nader inzien blijkt er toch meer aan de hand te zijn geweest dan de schamele tweeëntwintig zetten inclusief zetherhaling doen vermoeden. Na zestien zetten wordt opeens de witte dame alle kanten van het bord nagejaagd, terwijl haar zwarte lotgenote net zoveel in de aanbieding staat aan de overkant. Die dames van 2020 ook! Afijn, de witte dame probeert haar rust te vinden op de koningsvleugel maar dat heeft weer tot gevolg dat een eeuwig schaak de enige juiste voortzetting van de partij is. Geen banana voor Erik! ½-½
Wie wel een banaan verdient is Jelle Bauer. Hij wint een sterk gespeelde partij van invalster Marijke Kok. De geofferde pion in het Morra-gambiet ziet ze nooit meer terug en in het middenspel begint Jelle langzaam maar zeker de partij naar zich toe te trekken. De stukken staan strategisch goed opgesteld en alleen een grote afruil van stukken houdt voorlopig de strijd nog gaande voor wit. Maar als ze net iets te gretig is valt de witveldige loper zonder ontzag binnen in de bananenplantage. Het is gelijk uit, en daar was Jelle wel weer eens aan toe. 1½-½
Maar dan gebeurt er opeens iets opvallends. De teamleider van Soest begint aan alle spelers bananen uit te delen. Zonder morren of tegenspraak worden die door alle spelers geaccepteerd en naar ik aanneem ook allemaal opgegeten, we hebben in ieder geval na afloop geen verdwaalde gele rakkers gevonden. Wat was dat voor ingestudeerde of voorbereide actie, want daarna scoren ze punt na punt. Wat zat er in die bananas: dopamine, bananamine, banacaine of een ander stimulerend middel? Hadden we nu toch maar die dopingtest aangevraagd na de wedstrijd. Als teamleider heb ik gefaald, geen banaantjes voor al mijn spelers, die er misschien wel net naar zaten te smachten toen ze zagen dat hun opponenten ze wel kregen. Had ik een trosje mee moeten nemen voor die schamele paar eurootjes, en had ik die dan kunnen declareren bij Bert, onze penningmeester? En hoe had hij dat dan weer op de balans moeten verantwoorden? Verschrikkelijk, wat een dilemma. Hoe kan ik dit ooit weer goedmaken? Moeten we misschien een bananensponsor aan de haak slaan? Ed, ga Delmonte of Chiquitita eens bellen!
Terug naar de wedstrijd waar onze enige recht toe recht aan bananenman Henk Eleveld alleen voor het begin van de partij rust heeft omdat deze iets later begint dan de overige partijen. Daarna heeft hij daar geen tijd meer voor, nog voordat de eerste schil is verwijderd heeft hij al genoeg problemen op het bord. Carl Wüstefeld gaat als een dwaas ten aanval op de damevleugel en weet Henk niet meer waar de schillen het beste neer te kwakken. De open c-lijn is volledig in handen van zwart, en daarbij heeft zwart nog twee machtige lopers die alles goed in de gaten houden. Het ziet er simpel uit hoe Wüstefeld de partij naar zijn hand zet en Henk heeft totaal geen kans. De stand is ongeveer tien minuten gelijk en dat is het enige positieve van deze zaterdag. 1½-1½
Want Marcel Boel speelt ook geen fijne partij tegen Reynir Helgason. Zijn commentaar is simpel: ik speel op een of andere manier nooit lekker tegen hem, en de voorbereiding is ook al uit zijn vingers getrokken: geen Nimzo-Indier. Wat dan wel: een geweigerd Dame-gambiet waarin het lijkt alsof Marcel wordt geforceerd tot een bepaalde zettenreeks waardoor de zwarte koning op de tocht komt te staan. En Helgason is daarna het handigst, want binnen no-time is zijn verloren kwaliteit omgeturnd in een voorsprong van twee pionnen. Daar heeft Marcel geen zin meer in. 1½-2½
En het drama gaat verder bij invaller Theo Visschedijk. Een klassieke André Rieu Weense partij komt op het bord met het verschil dat er hier weinig gewalst wordt. Als je de partij volgt tijdens de middag lijkt Theo op het oog weinig klaar te kunnen spelen en moet terug onder de eigen palmboom. Maar nergens kan een van beide partijen bogen op een groot of beslissend voordeel. Maar als we langzamerhand richting de tijdnoodfase gaan blijkt Theo het allemaal behoorlijk goed onder controle te hebben. De eerst zo goed opgestelde zwarte stukken kunnen zich terugtrekken en in de verdediging gaan. De achteloos neergegooide bananenschillen weet Theo vakkundig te ontwijken en hij zet de stelling naar zijn hand. Zwart denkt de witte dame in de problemen te brengen, maar een mooi kwaliteitsoffer steekt daar een stokje voor. Maar het drama dat zich daarna ontvouwt levert de nodige krachttermen op die ik hier niet kan herhalen, omdat ze f*ck en gvd bevatten. Kijk maar naar de laatste paar zetten van de partij en er is verder geen uitleg nodig. 1½-3½
En doorrrrrrrr naar Casper die vond dat hij die pion op b7 gewoon kon nemen, een pion is een pion en geen afgekloven appel om maar in de fruitige sfeer te blijven. En waarom niet gelijk door te pakken met de pion op e5 er ook bij te pakken?! Sloeg de twijfel toe bij Casper? Wilde hij die pion nemen en daarna de dame veilig terugbrengen naar de eigen gelederen voor verder te gaan met het uitbuiten van het minieme voordeel? Het was misschien lastig om dat achter het bord te doorgronden, want zwart lijkt vanaf daar de vrije hand te krijgen en neemt de uitnodiging aan. Casper is zich dan meer aan het terugtrekken dan aan het aanvallen. Wat als, als… als. Je hebt er niets aan, want hij staat volledig vast op de onderste rij en kan niets uitrichten. Het vonnis wordt snel en effectief voltrokken. De wedstrijd is dan verloren, de bananen smaken ook niet meer, en de schillen in de afvalbak ruik je op grote afstand. 1½-4½
Hebben we dan meer ellende te melden: ja hoor! Ook Freddie van der Elburg heeft een onaangename middag tegen Gerrit Meine Muis. In de opening “offert” Freddie de a-pion met als doel…? Voor mij niet duidelijk maar ik neem aan dat hij er snode plannen mee had, of het kan zijn dat de stelling geen andere uitweg op dat moment bood, ik hoor het wel een keer. Die pion wint hij ergens in het middenspel wel weer terug, maar de zwarte stelling heeft dan al de nodige deuken opgelopen, vergelijkbaar met die bruine vlekken die je op bananen ziet als ze al wat ouder zijn geworden. Is een vergelijking die nergens op slaat, maar iets anders had ik op dit moment niet voorhanden. Wat Freddie wel behoorlijk dwarszit is zijn tijdnood en dat dwingt hem er waarschijnlijk toe zetten te doen die hij liever niet wil doen, maar gezien de omstandigheden geen andere keuze heeft. En dan komen de onherstelbare fouten al snel om de hoek kijken. Tegenstander Muis heeft genoeg bedenktijd om zijn stelling naar winst te brengen ook omdat de in de steek gelaten koning geen weerstand kan bieden aan al die boze witte stukken die hem zo vernietigend aankijken. Een koningsdrama. 1½-5½
En toen wilden we op tijd alles opruimen en de stukken in de dozen doen, ware het niet dat Martin ergens een zet had gedaan zodat zijn tegenstander een eindeloze poging deed om een niet te winnen stelling uit te melken tot het punt van een Bananenflipvlaflip. Arbiter Peter Goud had zich van een heel blok aan notatieformulieren meester gemaakt, want er zouden om en nabij de 340 zetten gedaan gaan worden. En in de tussentijd moest iemand ook nog Henk Scholten wakker maken, hij was in slaap gevallen… Het evenwicht in deze Schotse partij werd nergens door een van beide kemphanen doorbroken. Ja, net toen het overduidelijk remise was, en er een remiseaanbod in de lucht hing. Ja, toen ging er voor Martin een pion verloren en mocht hij aantonen hoe remise het wel was. Op het moment dat bijna al het publiek in slaap was gesust vonden ze dat zelf ook. Een zucht van verlichting was te horen, er hoeft geen ontbijt klaar gezet te worden voor de begeleidende staf. Einduitslag 2-6.
Zoals al eerder vermeld is deze nederlaag volledig aan mij toe te schrijven door het nalaten stimulerende middelen toe te dienen aan mijn team. In wat voor vorm ik dat had moeten doen weet ik niet, omdat ieder speler weer zijn eigen handleiding heeft. Zijn het niet die bananen, zal het wel weer dat biertjuh zijn. Of ik nu nog mag aanblijven zal de raad der MuConsult 2-spelers moeten beslissen, ik leg me neer bij elk besluit. Maar Tom gaat ook niet vrijuit, reden dat we die nog wel een keer laten meespelen 😉 Tabeh!
MuConsult Apeldoorn 2 - SSC 1922 2-6 1. Boel, Marcel 2221 - Helgason, Reynir 2246 0-1 2. Dommelen van, Martin 2136 - Jongh de, Adriaan 2154 ½-½ 3. Elburg van der, Freddie 2193 - Muis, Gerrit Meine 2119 0-1 4. Wouters, Casper 1967 - Burch van der, Arie 2223 0-1 5. Smit, Erik 2149 - Nooijen, Jos 2108 ½-½ 6. Eleveld, Henk 1991 - Wüstefeld, Carl 2211 0-1 7. Bauer, Jelle 1920 - Kok, Marijke 1770 1-0 8. Visschedijk, Theo 1772 - Pelter, Yehuda Zvi 1898 0-1 Gemiddelde rating: 2044 Gemiddelde rating: 2091