Sinds vele seizoenen is het streven van het tweede team om zich te handhaven in de tweede klasse en met hier en daar een uitzondering op die regel, lukt dat redelijk. Het gaat niet altijd even gemakkelijk, omdat de verschillen wat betreft de sterkte van de teams waar we tegen moeten vechten vaak in ons nadeel is. Regelmatig calculeren we een nederlaag al in omdat we begrijpen dat het vechten tegen de bierkaai is. Maar toch weten we zo nu en dan ook uit onze slof te schieten en zodoende onze plek in de tweede klasse veilig te stellen. Dan weer op het laatste moment als het echt moet, en dan een ander seizoen hebben we ruimschoots voor de laatste ronde het doel bereikt. Nee, het is niet onze ambitie om een gooi te doen naar het kampioenschap en het seizoen daarna elke ronde genadeloos afgestraft te worden.Die ambitie heeft het team van Assen dit keer wel. Diverse pogingen werden de grond ingestampt en als we de opmerkingen moeten geloven zijn ze daar nu wel klaar mee. Banners worden opgehangen met de namen van de helden van Assen 1, 2 en 3. Ze leggen zichzelf de nodige druk op met de slogan Make Assen Great Again. Ergens in mei zullen we weten hoe groot ze geworden zijn. Nu moesten ze tegen kleintjes uit Apeldoorn aantreden. En die werden ook nog eens beroofd van een van hun sterspelers: Martin van Dommelen. Vrouw Paula had een geschikt moment gekozen om precies voor de ronde ziek te worden zodat Martin de rol van bezorgde huisvader voor zijn rekening moest nemen. We gaan ervan uit dat Paula intussen al weer is opgeknapt. Dan kunnen we de grote “M” in de derde ronde zijn terugkeer laten maken. Het gevolg was wel dat ondergetekende en zoals Kabbie het altijd zegt, ”De Grote Leider” zelf moest invallen, het zij zo.
De indrukken van de partijen zijn naar aanleiding wat Chessbase en zijn engine mij vertellen, met summier commentaar van de spelers. Tijdens de wok hebben we het weinig over de partijen gehad, het was allemaal wel duidelijk genoeg… of toch niet?
De eerste remise die op het scoreformulier wordt ingevuld is die van Freddie van der Elburg. Er was niet veel uit de stelling te halen, was het korte commentaar. De sinds tijden bekende 1.f4 opening van Freddie kwam ook nu weer op het bord en het lijkt erop dat tegenstanders zo onderhand wel weten hoe daar tegen op te treden. Ik ben benieuwd of hij eens een keer een andere exotische opening op het bord brengt, is 1.b4 misschien een optie? Intussen weet wit niet veel te bereiken, maar daarentegen kan zwart wel beschikken over iets meer speelruimte. Maar voordat de strijd echt gaat losbarsten schudden de heren elkaar de hand, er is geen doorkomen aan.
En ook Nikolai kan niet door de zwarte verdediging heenkomen. Vanaf het begin van de partij zet Tjapko Struik de druk er vol op door op vele stukken op de damevleugel te mobiliseren. Dat moet een keer doorslaan, zou je denken. Nikolai denkt er het zijne van en vindt dat hij een tegenaanval moet opzetten, maar hij heeft te weinig manschappen om die aanval tot een succes te maken. Als hij intussen ook nog eens diverse soldaten slachtoffert, wordt het er niet beter op. Ondanks alle mooie voornemens die hij zeker heeft kan wit niets uitrichten, de witte koning komt in een matnet terecht. Vluchten kan niet meer, het pleit is beslecht. De achterstand is een feit: 1½-½.
Maar in de tussentijd is Marcel Boel heerlijk aan het genieten van zijn partij, want hij loopt Elmar Hommes volledig onder de voet. Was het nu een versnelde, vertraagde of uitgestelde Siciliaanse Scheveningse Draak, ik weet het nu even niet meer. Dat is het ook om het even, want zwart mag alleen als toeschouwer figureren in deze partij, zo weinig kans heeft hij gemaakt. Ja, hij mocht en moest natuurlijk zijn zetten doe,n maar alleen Marcel bepaalde wat er gebeurde. En als je als tegenstander na de partij al zegt dat bij een bepaalde zet dacht van: Oh jee… zegt dat al genoeg. Vooral als Marcel de zet 15.e6 mag doen is voor hem genieten alsof zojuist een haute cuisine gerecht op tafel heeft getoverd bij Jonny Boer en hem zodoende een van zijn Michelin-sterren afhandig maakt. Het is zo’n dag, alles lukt en elke zet heeft zijn slopende werking op de zwarte stelling. De zwarte heks moet in de traditie van Halloween op haar bezemsteel grote afstanden afleggen en is nergens veilig. Uiteindelijk parkeert ze zichzelf tegen een enorme pompoen en geeft daarmee aan dat de strijd is gestreden. Wat een heerlijke overwinning voor Marcel. Daarmee komen we toch weer op gelijke hoogte met Assen.
En ondergetekende, de verslaggever van dienst en tevens invallende teamleider, had zomaar die gelijke stand nog even op het tussentijdse formulier kunnen behouden. Als je het over ambities hebt, kan ik zeggen dat ik daar niet veel van had voordat ik aan de partij begon. Assen, zoals we allemaal weten, is een van de sterkste team van deze 2e Klasse A, en dan heb je meer geluk dan wijsheid nodig om te kunnen scoren. Maar goed, niet geschoten is altijd mis en tegenstander Geon Knol moet maar bewijzen dat het ratingverschil terecht is. Kort na de opening probeert Geon Knol onder druk te zetten en slaagt daar min of meer wel in. Omdat ik de e-pion met het paard terugsla komen de twee zwarte paarden gevaarlijk in de naburige stal gluren. Het gevolg van al die schermutselingen is dat via veel stukken afruilen Geon mij twee pionnen afhandig maakt, en dat zou een garantie voor winst moeten betekenen. Uiteraard probeer ik nog een beetje te klieren en wonderwel gaat zwart in de fout waardoor ik de remisemarge weer in zicht krijg. De zet g5 is een fout waardoor ik mijn toren heel mooi op de zesde rij kan plaatsten. En dan heb ik inderdaad de remise in handen, alleen ik vergeet hem direct geforceerd binnen te halen, Freddie maakt het mij meteen duidelijk na de partij. Heb ik dan te veel spoken gezien, misschien… Want daarna laat ik mijn stukken naar een hoekje verdrijven en als ik dan te snel de koning verzet krijg ik een paardvork om mijn oren. Dag dag met mijn zekere remise. Het is een K@#$% gevoel op dat moment. Ik had meer verdiend, maar ja dat is schaken. En dan staan we weer achter en blijven we achter de feiten aanlopen.
En het is ons blijkbaar allemaal niet gegund deze dag, want ook Henk Eleveld krijgt vele kansen om een mindere stelling naar remise te sturen. Ondanks een pion minder die hij al vroeg in de opening kwijtraakt, blijven zich genoeg mogelijkheden voordoen om de balans weer in ere te herstellen. Zo gauw een van de zwarte torens de witte stelling binnendringt doen zich legio kansen voor. En waar het dan aan ligt dat je net die ene verkeerde of mindere zet doet… vertel het maar. Maar het houdt natuurlijk een keer op dat je tegenstander je uitnodigt om het halve punt te scoren, want als je die zelf niet aangrijpt krijg je de kous op de neus. Het sterke pionnenblokje op de damevleugel maakt dan korte metten met de illusies van Henk op een halfje. Opeens gaat het snel, maar dat ambitie hier debet aan is geloof ik niet, ze moeten er gewoon voor werken. Niemand is feilloos.
Dan de volgende partij die ons zowaar weer een half punt oplevert is die van Jelle Bauer. Nou als je die naspeelt duizelt het je volgens mij voor de ogen van alle mogelijke tactische wendingen die erin zaten. Doe het niet op een vroege morgen want dan heb je voor de rest van de dag allerlei heen en weer schietende lopers, torens en een overactief paard op je netvlies. De stelling is snel na de opening vereenvoudigd als de dames van het bord zijn verdwenen. En dan is het zaak wie het best met stukken overweg kan. En vooral geen simpel klein foutje maken want dan ben je onherroepelijk de Sjaak! Toch weet Pieter Tromp, Trump of Tramp, whatever… er het beste van te maken. Hij creëert een vrijpion maar verzaakt het om die naar voren te commanderen als de tijd er rijp voor is. En dan is Jelle er als de kippen bij om de kracht van het frivole paard te laten gelden. De vrijpion wordt geëlimineerd, inclusief de laatste pion die hij achter stond. Ik zou gek worden van al die wendingen, maar het scheelt dat hij er wel uit is gekomen. Een verdiende remise, hopelijk kan hij zijn ambitie nu bijstellen!
Mr. Smit had de eervolle taak om het op te mogen nemen tegen Ivo Maris, en je weet van tevoren dat het lastig gaat worden. Maar ja, Erik heeft al wel vaker dat soort varkentjes gewassen, waarom nu niet. Na de opening weet hij zowaar een klein voordeeltje op te bouwen maar je altijd op je qui vive blijven. Ja, is een moeilijk woord, maar soms zie ik ook weleens wat op internet 
Afijn, dat voordeeltje verdwijnt maar niet zo erg dat de partij gelijk omslaat in zijn nadeel. En net als in mijn partij, laat je maar bewijzen dat hij zoveel sterker zou zijn. Maar de strijd heeft Erik de tussentijd een pion gekost, alleen staan deze netjes in rijen van een opgesteld, niet echt handig maar ze staan er wel. Dan komt er een fase in de partij die ons weer een halfje op had moeten leveren, maar dat we ons net voor de neus laten wegkapen. Vol risico is de zwarte dame bezig een soort van eeuwig schaak in elkaar te flansen. En dat lukt bijna, het is net het verschil tussen veld f2 of d2. En d2 is net de verkeerde keuze, zo jammer weer. So close, and still so far away. Het mag niet zo zijn, de derde opgelegde remisekans aan ons voorbij laten gaan. En dan is Ivo Maris er snel bij om de klus te klaren. Het heeft dan ook geen zijn meer. Het is intussen 5-2 voor Assen, en alleen Casper is nog in een felle strijd bezig het vege lijf te redden.
In de Koning-Indische partij is het wit die ten aanval trekt op de koningvleugel, en zwart gaat bekijken of hij wat aan de andere kant van het bord kan bereiken. Lange tijd gaat het gelijk op en is er niet een duidelijk voordeel voor een van beide spelers aan te wijzen. Maar kort voor de tijdcontrole maakt Casper een kleine fout die hem een pion kost. Maar… hij weet zowaar twee vrijpionnen te creëren. Dat moet de burger toch moed geven, alleen hebben ze te weinig waarde en worden simpel tot toeschouwer gedegradeerd, volledig onder controle van de witte koning. En dan maakt Casper ook nog een kapitale fout wat hem een toren kost. Opgeven is dan de enige optie die hij over heeft.
Daarmee komt de eindstand op 6-2 voor Assen, wat als je het goed beschouwt niet nodig was geweest. Drie opgelegde remisekansen, wat enorm balen. Maar zo gaan die dingen nu eenmaal, je hebt het niet altijd in de hand… uuuh oh ja, die houtjes worden met je hand verplaatst… laten we het houden op een verkeerde gedachtegang. Als we de volgende ronde alles weer op een rijtje hebben verwacht ik dat dit team tot grote dingen in staat is. Alleen met een andere ambitie…
Assen - MuConsult Apeldoorn 2 6-2 1. Hommes, Elmar 2141 - Boel, Marcel 2212 0-1 2. Dwarshuis, Arjan 2085 - Wouters, Casper 1992 1-0 3. Taal, Rieks 2139 - Elburg vd, Freddie 2187 ½-½ 4. Maris, Ivo 2394 - Smit, Erik 2137 1-0 5. Struik, Tjapko 2262 - Kabanof, Nikolai 1983 1-0 6. Tromp, Pieter 2117 - Bauer, Jelle 1920 ½-½ 7. Knol, Geon 2086 - Vinkes, Henk 1691 1-0 8. Dijkstra, Maarten 1984 - Eleveld, Henk 2005 1-0 Gemiddelde rating: 2151 Gemiddelde rating: 2016