Derby in klasse 3C van de SOS-competitie: het 5e (jeugd)team (met drie volwassenen) tegen het 3e team (met één puber). Beschouwingen vooraf: het 3e team is met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid te sterk, de vraag is alleen hoevéél. Verder vielen de familiale banden in beide teams nogal op; wij noteren:
- vader en dochter Pruijssers in team 3
- moeder en dochter Tangarife/Klungers in team 5
- twee broers Adams die verhinderd waren in team 5
- vader en twee zonen Fennema in team 5 (en een kibitzende grootvader) en als klapstuk:
- vier Hullemannen (Hullemensen?) netjes verdeeld over de beide teams.
Laten we de partijen aflopen in volgorde van beëindiging:
Bord 8: Jonathan Fennema – Anna-Marie Hulleman
Jonathan debuteerde bij de volwassenen en kreeg gelijk Anna-Marie te bekampen, met wit, dat wel. Een ongeljke strijd, maar Jonathan liet zien dat hij best een leuke pot op het bord neer kan zetten. Een geniepig pionvorkje (dat er al zettenlang dreigde, maar steeds verijdeld werd) kostte uiteindelijk een stuk en toen ging het rap bergafwaarts. Een tiental zetten later volgde stuk nummer twee en kort daarna overzag hij ook een mat op h2. Helaas, maar goed: dit was enigszins ingecalculeerd.
Bord 7: Tobias Fennema – Bert Ekkelboom
Grote broer Tobias kreeg met zwart de penningmeester tegenover zich, een van de weinige aanwezigen zonder familiebanden. Tobias kent in zijn partijen maar één ding: de koning moet mat en dan ook nog snel mogelijk. Dat er daar bij ook stukken ontwikkeld moeten worden en rokeren geen slecht idee is en dat tegenstanders ook wel eens iets doen, dat is iets waar Tobias nog wel eens overheen kijkt. Dit keer was het rokeren hem ontschoten. Een dubbele aanval op een ongerokeerde koning en een dame is over het algemeen geen recept voor een overwinning. Ook nu niet. Voordeel was wel dat hij nog de hele avond kon genieten van Dorito’s en cassis.
Bord 4: Jorinde Klungers – Karin Pruijssers
Nu moet schrijver dezes eerlijk toegeven dat hij niet alle partijen de aandacht heeft kunnen geven, omdat hij zelf ook een partij te spelen had. Ik ben een paar keer bij deze dames-clash wezen kijken en toen stond het allemaal redelijk gelijk, alhoewel Jorinde (met wit) wel wat onder druk stond. De laatste keer dat ik keek dreigde zwart mat in één… en dat was niet meer te verhinderen.
De volgende vier partijen eindigden zo ongeveer tegelijkertijd:
Bord 5: Oscar Broos – René Schaafsma
Ook deze partij is volledig aan mijn aandacht ontsnapt, maar één anekdote wil ik de lezer niet onthouden. Oscar bood zijn tegenstander op een gegeven moment remise aan en stak daarbij zijn hand op een dusdanige manier uit, dat hij de indruk wekte dat hij het bord (of zijn tegenstander) met een karateslag in tweeën wilde slaan. Ik zou als tegenstander ook geweigerd hebben… Ook hier won de ervaring het van de jeugd, maar het ging bepaald niet zonder slag of stoot.
Bord 3: Katja Tangarife Ramirez – Hessel Hulleman jr.
Katja heeft de afgelopen seizoenen laten zien dat ze regelmatig een half of zelfs een heel puntje in de wacht kan slepen. Hessel had niet zo heel veel zin om daaraan mee te werken. Gaandeweg de partij werd er een pionnetje buitgemaakt en een tijdje later moest Katja met twee ‘boertjes’ het zien te rooien. In het verre eindspel bleek dat toch te veel van het goeie en moest Katja de (zwarte) koning omleggen.
Bord 2: Hes Hulleman – Erik Buitenhuis
Een echte mannenpartij die qua verloop verdacht veel overeenkomst vertoonde met de partij die op het naastgelegen bord werd gespeeld. Ik heb het over bord 3. Ook hier werd al snel een soldaatje aan de creditkant geboekt en kreeg deze er verderop in de partij een broertje bij. Toen er een toreneindspel ontstond (met dus twee pionnen minder), geloofde Hes (als invaller op bord 2, hulde!) het wel en legde hij ook de koning om. ’t Was dit keer wel een witte.
Bord 6: Catharina Hulleman – Raymond Jacobsen
Oplettende lezers hebben wellicht de score bijgehouden en is het misschien opgevallen dat het inmiddels 6–0 voor team 3 staat en dat team 5 weinig kansen heeft gekregen. Catharina kreeg echter de kans om daar verandering in te brengen. Op een gegeven moment, toen de wedstrijdleider (en ondergetekende) even langsliepen, zagen wij allebei dat Catharina (met wit) geforceerd bezig was om Raymond een stuk afhandig te maken: gepend paard, schaakje, paard wegjagen, nogmaals paardje aanvallen en beestje kon het doosje in. Als toevallige passanten dit in één oogopslag zien, dan zou Catharina toch…? Eilace, eilace, ze deed het niet goed en in plaats van een stuk voor, kwam ze een pion achter en ging de partij in rap tempo van kwaad tot erger (of van voldoende tot prima, maar dat hangt van het perspectief af). Dus ook hier geen score voor team 5.
Bord 1: Wilko Fennema – Henk Pruijssers
De grootste kans voor punten werd hier verprutst, maar er gebeurde nog veel meer. Henk was waarschijnlijk al een beetje murw (gewerkt en ’s middags al een remise geboekt in Hoogeveen) en meende in zijn onschuld dat een paard op g3 wel naar e5 mag. Wilko had hier bezwaar tegen, maar zag ook wel dat het de bedoeling van Henk was om het paard of f3 die kant op te dirigeren. Bovendien is hij de beroerdste niet, dus werd dit met de mantel der liefde bedekt. Wilko had zijn Caro-Kann niet lekker opgezet (essentieel zetje vergeten) en hing de hele partij in de touwen, alle aanvallen van zijn (witte) tegenstander te ontwijken en/of te pareren. Toen de storm eindelijk was gaan liggen, stond Wilko een pionnetje achter, maar had hij eindelijk een beetje tegenspel. Op dat moment meende Henk dat hij wel een toren op e5 kon zetten. Dit kon er zo afgeslagen worden, maar dat is een detail. Bovendien was Wilko best wel groggy gespeeld en stond hij nog volkomen in de ‘keepers’-modus. Kort en goed: hij miste een panklare kans en kon een paar zetten later hardop concluderen dat het “… 8–0, dus” was.
Goed, even resumerend: het vijfde heeft dus met maximale cijfers klop gekregen. Dit was niet verwacht – wel een beetje gevreesd – en er zijn lichtpuntjes: het derde team is zwaar favoriet in deze poule en er komen dus nu alleen maar minder zware tegenstanders voorbij. Bovendien kunnen we toch niet degraderen. Dus niet bij de pakken neerzitten, jongelui, de bord- en/of matchpunten zullen vast de volgende rondes wel binnenkomen!