Op 13 april moest en zou het gebeuren, en met de kennis van nu weten we dat we het ook daadwerkelijk voor elkaar hebben gekregen. Die oh zo belangrijke wedstrijd tegen Winterswijk, waarvan maar één uitslag voor ons ter sprake kwam: winst! Niets meer en niets minder. Maar we kregen het niet voor niets. In tegenstelling tot wat de uitslag doet vermoeden, ging het allemaal niet van een leien dakje en hadden de mannen uit Winterswijk zeker recht op meer dan het schamele puntje dat nu op het scoreformulier werd genoteerd. Op de verjaardag van voormalig wereldkampioen Kasparov werd er in een zaal vol met schakers hard gestreden. Kasparov had met zijn nummer 13 al de nodige successen behaald, maar op deze dertiende april was het maar de vraag of wij net zo glorieus uit de strijd zouden komen. Want bij een gelijkspel of een nederlaag zou ons lot bezegeld zijn voor dit seizoen. Maar daar hadden de acht spelers van MuConsult Apeldoorn 2 deze zaterdag niet veel zin in.
De eerste speler die vroeg in de middag onze bedoelingen duidelijk maakte, was Henk Eleveld. En dat deed hij op niet mis te verstane wijze door een op het oog logische zet genadeloos af te straffen. Henrik Loesing speelde in de hoofdvariant van het Konings Indisch op de – ja, inderdaad – dertiende zet c6. En bij de analyse na afloop van de partij vertelde hij dat al zinspeelde op een kwaliteitsoffer. Maar Henk wist dat idee al snel van tafel te vegen met de cryptische omschrijving dat het de losing zet was. What’s in a name zouden de Fransen zeggen. Henk nam de kwal maar al te graag aan en vanaf dat moment was het appeltje eitje om de partij naar de veilige haven te geleiden. Dat een op het oog normale zet zulke rampzalige gevolgen voor zwart kan hebben had hij waarschijnlijk niet gedacht. De enige troost die de zwartspeler deze middag nog wel binnen kon halen was de handtekening van Arthur Jussupow. Daar kun je mee thuiskomen!
Zoals al eens eerder in een vorig verslag gememoreerd zit ik op de clubavonden regelmatig naast Nikolai Kabanof en zie dan hoe hij speelt. Zo verwachtte ik vandaag weer de typische rommelpartij met chaos links en rechts op het bord. Maar nee, deze keer liep het anders. Vandaag ging Kabbie recht op zijn doel af: de zwarte Koning! Reinhard Funke moest het allemaal ondergaan en de boodschap van Kabbie was duidelijk dat hij het onderspit moest delven. Binnen de kortste keren kwam er een stormram van pionnen aan op de koningsvleugel. Onbevreesd en heldhaftig als Tyrion Lannister in Game of Thrones (is er een overeenkomst?) ging hij op zijn doel af. Nu is het ook weleens andersom geweest, maar met de overtuiging waarmee Nikolai deze partij speelde kun je niets anders dan je petje af te nemen. Maar hou nog even het petje op want ik moet nog even de beslissing omschrijven. Met zo ongeveer alle beschikbare stukken voor wit maakte Nikolai er een waar spektakelstuk van. De zwarte koning werd opgejaagd als aangeschoten wild en toen tegenstander Funke geen normale zetten meer kon bedenken vond hij het maar beter om op te geven.
En zo hebben we na drie uur spelen al twee punten gescoord waar totaal niets op af te dingen valt. Eindelijk komt de ware strijdlust bovendrijven, en daarmee ook de verdiende beloning. Maar ok, het zijn pas twee partijen, we hebben er nog zes te gaan, en daarin zou van alles kunnen gebeuren.
Als je online honderden partijen tegen een speler hebt gespeeld, zou het zo maar kunnen zijn dat die doorheeft hoe jij je partijen opzet. Dat was de vrees voor Erik Smit, die een naar voorgevoel had omdat een van die spelers van Winterswijk was. Toch twijfelde hij eraan of diegene wel wist wie zijn tegenstander was aan de andere kant van het computerscherm. Maar om dat te voorkomen nam Erik het zekere voor het onzekere en wilde toch liever met de witte stukken spelen, Casper was zo vriendelijk om mee te werken. Maar ja, dan moet je het wel waarmaken als je die mogelijkheid krijgt. Om niet gelijk alle superlatieven van stal te halen mag wel worden gezegd dat Erik het karwei goed afhandelde. Een Konings Indische opening kwam er op het bord waarin zwart kort na de opening al zijn koning vrij in het schootsveld ziet staan. Anders gezegd: die staat behoorlijk op de tocht, en daar moet Erik gebruik van zien te maken. Khaled Darwisch lijkt niet te weten wat hij met de stelling aan moet en als Erik met een paard op e6 de zwarte stelling binnendringt zorgt dat alleen nog maar voor meer problemen bij zwart. Vanaf dat moment is het alleen maar een kwestie van de druk nog meer opvoeren, alle stukken mobiliseren en de genadeklap uitdelen. Uiteindelijk is het niet een klap maar zijn het er meerdere, en dat hou je niet vol. Opgeven is de beste optie.
Wat een luxe, drie partijen gewonnen en daar valt niets op af te dingen. Ging het dan allemaal zo makkelijk? Nee, zeker niet! Freddie van der Elburg heeft de grootste moeite om Klaudio Kolakovic van zich af te houden, en dat kost hem zeeën van tijd. De stelling is niet gelijk verloren maar de kleine speldenprikken van wit laten hem hard werken voor zijn geld. Het kost hem in het middenspel een pion en die moet Freddie onschadelijk zien te maken. Het spel golft op en neer aan beide kanten van het bord en als dan eindelijk met hangen en wurgen de eerste tijdcontrole is gehaald blijkt de pion ook heroverd te zijn. En dan zijn ineens de rollen omgedraaid en mag Freddie een winstpoging doen. The March of the Black King begint en blijkt uitermate succesvol te zijn. De toren wordt ontlast van zijn taak om de verdediging op de damevleugel in stand te houden waardoor deze zich met het echte spel kan gaan bemoeien. Het luidt het slotoffensief in en wit heeft geen materiaal genoeg meer om een verdediging op touw te zetten. Een lastige partij voor Freddie die uiteindelijk toch nog winst oplevert. Tja, het hele seizoen zit je erop te wachten en gebeurt het niet, maar vandaag valt dan de mazzel eindelijk eens een keer onze kant op. De tussenstand is dan 4-0, een ongekende weelde voor ons dit seizoen, we hebben nog maar een half punt nodig voor de matchwinst. Maar ook aan het doelsaldo moet gewerkt worden. En dat gaat gebeuren!
Voor de beide debutanten Casper en Jelle is het dit seizoen in het tweede team een zware opgave om mee te komen. Toch zijn er zeker momenten waarin ze hun kracht laten zien dat ze recht hebben op deze plek in het team. De vorige ronde liet Casper al zien een taaie verdediger te zijn en vandaag moest hij die gave wederom ten tonele brengen. Maar de beloning kwam er. In het begin van de partij en in het middenspel moet hij de dadendrang van Arjan van Lith onschadelijk zien te maken. Het ziet er allemaal nogal dreigend uit maar na verloop van tijd loopt het allemaal dood. En zoals zo vaak, en vooral vandaag tijdens deze wedstrijd kantelt het beeld van de partij de andere kant op. Eerst bij de partij van Freddie en nu ook bij de partij van Casper. Is het verdiend? Lastig te zeggen, dan had de tegenstander maar daadkrachtiger te werk moeten gaan. Het spel wordt overgenomen door zwart en op de veertigste zet is het pleit beslecht, Casper gaat winnen. Heel mooi om te zien is dat hij niets overhaast wil doen en de winst weloverwogen naar zich toe trekt en aan beide kanten van het bord stukken heeft opgesteld, die het vonnis kunnen voltrekken. De slotzet is een mooie en typerend voor de manier waarop hij de partij heeft gespeeld en uiteindelijk beslist. De beloning voor het afstaan van zijn witpartij aan Erik. 5-0 is het dan, wat maken we vandaag mee?
Maar de vraag is dan wel: kan Winterswijk er vandaag dan niets tegenover stellen? Het lijkt er niet op want alles wat fout kan gaan, gaat ook fout. Marcel Boel speelt tegen de teamleider van WSG, Gerard Harbers en voordat je met je ogen hebt kunnen knipperen is er een Spaanse opening op het bord gekomen die ongeveer twintig zetten theorie is. Een gesloten Spaanse opening, de Chigorin-variant en Marcel heeft een miniem voordeeltje, maar omdat hij dit jaar nog geen deuk in een pion kan slaan moeten we ervan uitgaan dat de winstvoering lastig gaat worden. Vrezen met grote vreze? Mwah, laten we dat maar niet doen, ooit gaat hij ook weer torens met veel geweld ondermijnen. Was het dan zo slecht gesteld met de uitvoering van Marcel vandaag? Nee hoor, alleen lijkt het maar niet te lukken om de beslissende tik uit te delen als de kans zich voor doet. Ik denk dat alleen hij daar het antwoord op kan geven. Nu moet ik ook eerlijk zeggen dat de stelling ook niet echt meewerkt en Marcel moet hard werken om een bres te kunnen slaan in de zwarte stelling. Is het dan de verdienste van zwart dat hij er niet doorkomt? Eerder zei ik al dat je je kansen moet pakken als ze er zijn. En ook Marcel krijgt het niet voor elkaar om die kans te grijpen, en dan kantelt de partij zelfs zo rampzalig dat Marcel verloren komt te staan. Ai, dat past niet in het scenario dat we voor vandaag hadden bedacht! Conclusie na ongeveer zestig zetten is dat Marcel gaat verliezen, jammer van die mooie reeks maar je kunt niet alles hebben. Maar dan… de eerste tekenen (na die andere) dat vandaag ook werkelijk alles meezit: Marcel heeft op slinkse wijze zijn loper en dame de zwarte stelling in gemanoeuvreerd en als zwart ook maar een misstap begaat zal hij mat worden gezet. Gerard Harbers kan niets anders doen dan eeuwig schaak te geven, en loopt Marcel met een blauw oog weg van de tafel. Inderdaad, het is zo’n dag.
Henk, als ik klaar ben met mijn partij gaan we even een stukje rijden met mijn nieuwe auto. Nou ja, mijn… een leaseauto. Maakt niet uit, maar wat voor auto is het dan? Dat is die Tesla die buiten staat. Okay, leuk vooruitzicht want ik heb altijd al eens willen meemaken wat Elon Musk voor krachtbron bedacht heeft. Maar godsamme Martin, wat heb je me daar lang op laten wachten. Het is bijna vijf en een halfuur later als ik op niet mis te verstane wijze ongeveer de kofferbak word ingedrukt als hij “gas” geeft. Leuk omdat ook eens beleefd te hebben, en een fijne afsluiting van de partij die hij zojuist tot een goed einde heeft gebracht. Ja hoor, wederom een overwinning voor Apeldoorn, maar weer een partij die zomaar beide kanten op had kunnen gaan. En ook nu trokken wij aan het juiste touwtje dat ons vandaag zo goed gezind is. Meer dan vijftig zetten lang is het manoeuvreren en zoeken naar een opening die zich maar niet lijkt te mogen openbaren. We moeten ernstig rekening houden met een remise. Maar hoe langer de wedstrijd duurt, hoe meer de spelers van Winterswijk murw gespeeld lijken te worden. Een te optimistische actie van Jochem Mullink komt hem duur te staan. En dan volgt fout op fout en beslissen de twee zwarte torens de partij genadeloos. Wat is dat toch? Is het vandaag de wil van ons team diet de doorslag geeft? Wie het weet mag het zeggen, maar dit hadden we eerder dit seizoen moeten hebben. Maar ja, beter laat dan nooit, nu is het echt nodig.
En alsof dit al niet genoeg was is Frie van Belle al de hele middag bezig om een verloren partij niet te verliezen. De hele middag, zegt u? Inderdaad, nog voordat de eerste consumpties besteld zijn staat Frie al een pion achter, en dan moet de partij nog beginnen! Maar ach, hij heeft die middag toch niets anders te doen en gaat er eens lekker voor zitten, je weet maar nooit. In de Najdorf-variant van het Siciliaans begaat hij al voor de vijftiende zet een fout die hem een eerste pion kost, ai dat is pijnlijk. Tom Officier neemt het houtje dankbaar in ontvangst en gaat op weg naar victorie op het slagveld. Niet lang daarna wint hij een tweede pion, dat maakt het nog gemakkelijker. De winst zal spoedig de zijne zijn! Maar Frie van Belle denkt daar anders over, als je wilt winnen zul je het moeten bewijzen. Wij, die stuurlui aan de zijlijn, hebben het natuurlijk allang gezien dat Frie ergens deze middag gaat verliezen. Maar hij gaat maar door en door en geeft nog steeds niet op, inderdaad: laat het maar zien dat je gewonnen staat. En op een bepaald moment wint hij zowaar tijdelijk een pion terug, maar het blijft nog steeds een verloren stelling. Dan komen de trucjes op tafel, pak jij mijn loper, loop ik door met mijn pion, maar niet echt. Maar door constant zulk soort irritante zetjes te doen dwingt hij zijn tegenstander elke keer weer een juiste oplossing te moeten vinden, en dat kost kracht. Frie weet ook wel dat de stelling verloren is, maar wil nog steeds niet opgeven. Eindelijk bij de zeventigste zet komt er een eindspel op het bord dat totaal verloren is voor Frie, maar huh? Ook dan geeft hij nog steeds niet op, wat heeft hij geconstateerd bij zijn tegenstander? Is het een psychologisch aspect dat nu om de hoek komt kijken? Want Tom Officier weet opeens niet meer hoe hij dit tot winst moet brengen. Als je fris en fruitig dit eindspel van dame tegen toren voorgeschoteld krijgt is het een makkie om het tot winst te voeren. Maar de middag was blijkbaar voor de spelers van Winterswijk een martelgang. Niets wilde lukken en alles ging mis op de beslissende momenten. Gedesillusioneerd, omdat hij er de kracht niet meer voor heeft, biedt Tom Officier maar remise aan, hij is klaar met deze wedstrijd.
Aan het eind van de dag staat er een eclatante uitslag van 7-1 op het uitslagenformulier in het voordeel van de schakers uit Apeldoorn. Is het een terechte uitslag? Dat de overwinning naar ons zou gaan, daar was geen twijfel over mogelijk, omdat we in vier partijen duidelijk de overhand hadden. Dat de uitslag uiteindelijk zo hoog uitviel was misschien niet terecht. De tegenstander had echter niet het geluk aan zijn zijde vandaag en daar plukten wij de vruchten van, en konden zo aan ons doelsaldo werken. Toch is het afwachten wat de laatste ronde gaat brengen omdat wij tegen de vermoedelijke kampioen gaan spelen. Winterswijk speelt tegen Assen, en als ze het op hun heupen krijgen? Dat is voor de volgende ronde, nu mogen we genieten van deze overwinning. Het komt ons toe, en wie het daar niet mee eens is heeft pech!
En we werden ook nog blij verrast met de geboorte van de derde Schaakstad 2-baby: Jelle Bauer werd voor de tweede keer vader. Gefeliciteerd!
MuConsult Apeldoorn 2 - WSG Winterswijk 7-1 1. Dommelen v, Martin 2158 - Mullink, Jochem 2154 1-0 2. Smit, Erik 2118 - Darwisch, Khaled 2056 1-0 3. Wouters, Casper 1881 - Lith van, Arjan 2127 1-0 4. Boel, Marcel 2213 - Harbers, Gerard 1897 ½-½ 5. Elburg vd, Freddie 2192 - Kolakovic, Klaudio 2138 1-0 6. Kabanof, Nikolai 2010 - Funke, Reinhard 2037 1-0 7. Belle van, Frie 1849 - Officier, Tom 1945 ½-½ 8. Eleveld, Henk 1983 - Loesing, Henrik 1891 1-0 Gemiddelde rating: 2051 Gemiddelde rating: 2031
’t Andere verslag | foto’s op Google | partijen in pgn | stand in klasse 2A