De derde ronde in de KNSB-competitie bracht ons naar Arnhem waar we, tegelijk met nog negen(!) andere teams, een wedstrijd speelden tegen ASV 5. Alle teams speelden in dezelfde ruimte, waarin ook een bar was gesitueerd. Er was een afzonderlijke analyseruimte ingericht waarin men na afloop kon napraten en analyseren. Alhoewel ik, gelet op mijn evaluatie van onze laatste thuiswedstrijd, niet helemaal objectief ben, meen ik dat de door ASV gekozen opzet voor de schakers niet tot geluidsoverlast heeft geleid. Wellicht iets wat wij ook kunnen uitproberen tijdens de eerstvolgende wedstrijd in eigen huis?Na een tweetal klinkende overwinningen in de eerdere rondes is het met een nieuw team toch maar weer afwachten of we deze mooie prestatie een vervolg zouden kunnen geven. Uitgaande van de opstelling en de rating van de spelers zou een kleine overwinning mogelijk moeten zijn…
Uw verslaggever wist aan bord 7 een snelle overwinning binnen te halen. Mijn tegenstander speelde iets te passief en faciliteerde voor mij een opstelling waarin ik vanwege een local pieces superiority met een stukoffer op h7 zijn koningsstelling kon opblazen. Een matdreiging zag hij wel maar hij had niet alle andere dreigingen goed in kaart gebracht want hij koos een voortzetting die onmiddellijk tot dameverlies leidde. Na ongeveer een uur was het pleit beslecht en het eerste punt binnen (0-1).
Aan bord 5 probeerde Rob zijn in de vorige ronde opgelopen nederlaag weg te poetsen met een overwinning. De stelling zag er na circa 1½ uur tamelijk uitgebalanceerd uit. Tot mijn verbazing was een kwartier later de partij afgelopen: Robs tegenstander was zo vriendelijk om materiaal weg te geven zonder enige compensatie en gaf ook direct op. Rob blij met zijn eerste overwinning en een vliegende start voor het team: “Waar moet dat heen, hoe zal dat gaan…?” zong Barend Servet al in de jaren zeventig (0-2).
Henk had zich aan het vierde bord al vrij snel een goede uitgangspositie verworven. De stelling zag er wel behoorlijk risicovol uit voor beide partijen en het leek er op dat Henk zeer precies zou moeten manoeuvreren. Datzelfde gold echter ook voor zijn tegenstander. Hij was iets minder alert en liep op enig moment tegen een mooie kruispenning aan die de partij direct deed beslissen. Enigszins verbouwereerd bleef Henks tegenstander nog een tijdje naar het bord staren, waarschijnlijk denkend hoe hem dit nu had kunnen overkomen. Laten wij het maar houden op Henks schaakinzicht… (0-3).
Aan bord 6 speelde Jan een degelijke partij. Op het oog gebeurde er niet zoveel: beide partijen ontwikkelden hun stukken heel regelmatig en de stelling bleef gesloten. Jan had inmiddels doorgekregen dat we een zeer riante voorsprong hadden opgebouwd en dat de overige borden er ook goed voor stonden. Hij voorzag blijkbaar nog een langdurige strijd, had misschien ook wel zin om deze keer op tijd klaar te zijn en nam daarom met een iets betere stelling het remiseaanbod van zijn tegenstander aan. Voor ons team was daarmee de overwinning al weer een stapje dichterbij gekomen (½-3½).
Fabian speelde na zijn mooie overwinningen dit keer aan het derde bord. Ook hij kwam goed uit de opening en wist op enig moment zijn positionele voordeel te verzilveren met kwaliteitswinst. Hij hield zijn tegenstanders koningsstelling onder druk maar moest in de open stelling die was ontstaan zijn eigen “achterdeur” ook goed in de gaten houden, want het leek zo’n stelling waarin een ongeluk in een klein hoekje zit. Fabian is echter goed in vorm, blijft rustig, omzeilde lastige klippen en speelde zijn tegenstander gedecideerd richting een nederlaag. Daarmee behaalde ons jongste teamlid al weer zijn derde achtereenvolgende overwinning. Tegelijk was ook de teamwinst definitief binnen (½-4½) en leek er nog meer in het vat te zitten: “Waar moet dat heen, hoe zal dat gaan…?”
Aan het eerste bord had Erik de sterkste tegenstander van ASV tegenover zich. In het middenspel ging er overduidelijk iets niet helemaal goed waardoor het leek dat de partij in een nederlaag zou kunnen eindigen. Of Erik nu bewust op complicaties speelde of dat zijn tegenstander zich vergaloppeerde weet ik niet meer, maar na een lang gevecht wist Erik de partij toch naar zich toe te trekken. Een zucht van verlichting slakend leunde hij na het opgeven van zijn tegenstander achterover. “Glȕck muß man haben”, zeggen onze oosterburen in dit soort situaties. Een monsteroverwinning tekende zich af (½-5½).
Het beheersen van de enige open lijn is een belangrijk pluspunt en vaak een voordeel dat kan leiden tot winst. Raymond kreeg in zijn partij hiermee te maken: zijn tegenstander positioneerde op enig moment twee torens op de open c-lijn. De op het oog enige compensatie die Raymond had, was een verbonden pluspion op de a-lijn. Maar tja, zomaar oprukken zou zelfmoord zijn. Zijn stelling had verder geen zwakke plekken, maar hij stond wat gedrukt. Met het openen van zijn koningsvleugel met g6 kon zijn tot dan passieve loper op f8 in het spel worden gebracht. Of dat doorslaggevend was weet ik niet, maar langzaam maar zeker ontworstelde Raymond zich aan de druk van zijn tegenstander. Toen het hek eenmaal van de dam was, ging Raymond op jacht naar nog meer pionnen. Zijn tegenstander maakte geen effectief gebruik van de open c-lijn en verloor steeds meer terrein en materiaal. Twee pionnen, drie pionnen, vier pionnen en mogelijk zelfs vijf pionnen. De partij was allang gespeeld, maar zijn tegenstander wist niet van opgeven. Toen Raymond er echter genoeg van had en zijn aandacht richtte op de witte koning, was het snel afgelopen (½-6½).
Toen was er nog één veldslag gaande: aan het tweede bord speelde Véronique een gelijk opgaande partij. Na langdurig gemanoeuvreer moest zij in een eindspel met een groot aantal pionnen en een paard, resp. loper een pion geven. Als toeschouwer leek het alsof deze pion zou kunnen worden teruggewonnen, maar haar tegenstander sloot alle toegangswegen voor Véroniques koning net op tijd en vakkundig af, waarna ze in tempodwang kwam en de winst aan haar tegenstander moest laten. Na twee achtereenvolgende overwinningen vond zij daarmee haar Waterloo. Jammer voor haar, maar het mocht de teamvreugde niet drukken: alweer een overwinning en ook nog één waarmee we stevig aan ons bordpuntensaldo hebben gewerkt. Je weet maar nooit of dat aan het einde van het seizoen nog van belang zal zijn (1½ – 6½).
Resultaten
ASV 5 - MuConsult Apeldoorn 4 1½-6½ 1. Boonstra, Jacques 1747 - Buitenhuis, Erik 1663 z-w 0-1 2. Passchier, Werner 1665 - Hijl, Véronique 1648 w-z 1-0 3. Vermeer, Jan 1654 - Vries de, Fabian 1692 z-w 0-1 4. Brachten, Ron 1650 - Pruijssers, Henk 1615 w-z 0-1 5. Witmans, Wisse 1608 - Izaks, Rob 1654 z-w 0-1 6. Kuijk van, André 1390 - Bulthuis, Jan 1597 w-z ½-½ 7. Groot de, André 1408 - Ekkelboom, Bert 1593 z-w 0-1 8. Nieuwenstein, Constant - Jacobsen, Raymond 1534 w-z 0-1 Gemiddelde rating: 1589 Gemiddelde rating: 1625