Verliezen is niet leuk, dat weten we allemaal. Verliezen als je veel kansen hebt gehad doet pijn, dat weten we allemaal. Verliezen door middel van blunders als je het beste van het spel hebt, doet eigenlijk nog meer pijn, dat weten we allemaal. Verliezen omdat je geen kans hebt gehad, doet daarentegen minder pijn, dat zullen velen met mij beamen. Verliezen omdat je de spaarzame kansen niet hebt kunnen benutten, moet je dan maar gewoon accepteren. Het mag duidelijk zijn dat we de wedstrijd tegen SSC 1922 uit Soest hebben verloren, daar hoeven we niet omheen te draaien. En die nederlaag was hard, en heel hardhandig uitgevoerd door de gasten uit Soest. Een schamel half puntje voor Marcel Boel was ons deel, en de overige partijen hebben we verloren. Niet eerder sinds dat ik teamleider ben, en dat is al een tijdje, heb ik zo’n ontluisterende nederlaag moeten ondertekenen.Hoe moet je deze nederlaag verklaren? Ja, natuurlijk hadden we drie invallers nodig, maar om de invallers de schuld te geven is wel heel gemakkelijk en is ook niet op zijn plaats. Als je het verschil in Elo-rating bekijkt heb je direct al het antwoord. Soest brengt een stevige 2200 naar ons in Apeldoorn, en wij kunnen daar maar 2004 gemiddeld tegenover zetten. Toch hebben we kansen gehad, of eigenlijk kansjes, maar die werden helaas niet benut. Bovendien waren dat alleen maar vergooide remisekansen, want in geen van de partijen heeft er winst in gezeten. Laten we maar vlot door de partijen heen gaan, des te eerder kunnen we in Arnhem deze vlek wegwerken!
Invallers zoals gezegd. Martin, Erik en Cees waren afwezig, en de eerste invaller die zijn opwachting maakte was Anton Weenink. Als snel wordt duidelijk dat Anton een moeilijke middag tegemoet gaat. Tegen Ashley Krishnasing wordt hij zoals hij zelf al aangeeft tactisch overspeelt en moet binnen de kortste keren een kwaliteit inleveren. En tegen een veel sterkere speler is dat beslissend. Als Anton nog meer materiaal dreigt te verliezen houdt hij het voor gezien, de eerste nederlaag is een feit. Geen schande want het verschil was te groot.
Marcel Boel speelt tegen Eric de Haan het Nimzo-Indisch en een wilde variant komt op het bord. Nog voor de twintigste zet zijn aan beide zijden van het borden grote gaten geslagen. Het ziet er allemaal heel gevaarlijk uit maar bij nader inzien blijkt nergens de remisemarge overschreden te zijn. Het ziet er later in de partij wel riskant uit voor Marcel als Eric de Haan met twee torens een pion naar de overkant wil begeleiden. Maar ook dat heeft hij allemaal onder controle, het is voor wit niet mogelijk de pion te laten promoveren. En dus eindigt de partij in remise, we hadden toen niet kunnen bevroeden dat dit onze enige positieve score zou worden. Stand ½-1½.
Dries Elskamp was vereerd om mee te mogen spelen met het tweede team, maar keek toch wel op tegen de blijkbaar indrukwekkend sterke tegenstander. Met een aantal voorbeelden probeerde ik nog aan te geven dat dit niets zegt en dat ook tegenstanders fouten kunnen maken. Of dat hijzelf zo sterk zou spelen dat winst best wel mogelijk zou zijn. Na de partij… zijn commentaar: Ik had hem in de tang! En inderdaad had hij het betere van het spel en als hij iets meer lef en geluk zou hebben gehad was hij degene geweest die met de winst er vandoor was gegaan. Hij doet het de eerste twintig zetten helemaal perfect en neutraliseert de gevaarlijk uitziende aanvallen van Jos Nooijen. Maar precies daarna vergaloppeert hij zich. Waarschijnlijk een totaal verkeerd berekening zorgen ervoor dat hij binnen een paar zetten een volle toren achter staat. Dat is geen eerlijke materiaalverhouding meer, en moet hij helaas opgeven. Zo blijkt maar weer, kansen zijn er te over. Maar een kleine fout kan desastreus zijn, dat weten we allemaal.
Zo vaak valt Jasper Zwirs niet in bij het tweede team, maar als hij dan eens een keer aanwezig is hebben zijn tegenstanders een lastige middag. Of Reynir Helgason daarvan onder de indruk is valt te bezien, maar hij moet wel zwoegen om het vege lijf te redden. Alom is bekend dat Jasper niet bang is om de nodige risico’s te nemen voor een goed resultaat. En dat heeft hem een degelijke score opgeleverd, in de afgelopen seizoenen dat hij meespeelde noteerde hij maar twee nederlagen. En vandaag was hij geenszins van plan daar een volgende nederlaag aan toe te voegen, en trok ten aanval tegen de koningsstelling van Reynir. Maar helaas zat er na een kwaliteitsoffer, nou ja een torenoffer, niets meer in dan remise, waar hij na de partij door Reynir Helgason op werd gewezen. Hij had het inderdaad gezien, maar had op meer gegokt. Jammer genoeg een verkeerde gok, want nu kreeg hij de kous op de kop en de geofferde toren bleef in het doosje. Misschien is er hier sprake van een zeldzame nederlaag van Jasper, maar wel een avontuurlijke! Tussenstand is dan ½-3½, er begint zich langzaamaan een drama af te tekenen.
De opening die Freddie van der Elburg en Arie van der Burch op het bord zetten heeft de prachtige naam van Hollandse verdediging: Leningrad Systeem. Leningrad bestaat niet meer en is intussen omgedoopt tot St. Petersburg, misschien een nog mooiere naam. Het zal Freddie om het even zijn, hij wil met zijn f5-opening de partij winnen, maar heeft daar nooit en te nimmer uitzicht op gehad. Een flitsende combinatie doet zijn stelling op zijn grondvesten trillen alsof er in Groningen een aardbeving naar Apeldoorn wordt geteleporteerd. Begin bij de twintigste zet en de “rust” keert dan pas weer terug als hij twaalf zetten later een toren heeft overgehouden, maar wel tegen een loper en een paard moet opboksen. Het geloof blijkt eruit te zijn want hij kan geen vuist meer maken en compleet murw gespeeld moet ook hij opgeven. Hebben we nog ergens kans op een puntje, of op zijn minst een halfje?
Tijdens de wandeling door de zaal vroeg ik aan Henk Eleveld of hij dit keer geen pionnen wilde weggeven zoals hij de eerste twee partijen van dit seizoen had gedaan. Nee, ik geeft nu alles weg… hmmm. Alsjeblieft niet, maar na een paar uur spelen is er helaas toch een pion minder op het bord voor Henk. En die gaat hem de das omdoen, langzaam maar gestaag weet Gerrit-Meine Muis de stelling naar zijn hand te zetten, en Henk wordt compleet in de verdediging gedrukt. Maar Henk laat zich niet zomaar naar de slachtbank leiden en houdt de gelederen vooralsnog redelijk dicht. Wel een stelling waarin hij alleen maar op remise mag hopen. Die hoop vervaagt helaas snel als de zwarte loper de witte pionnen ter verantwoording roept, en die beginnen in paniek alle kanten op te rennen. Een blunder op het einde van de partij versnelt het lot van Henk en met nog een stuk minder moet hij gedesillusioneerd opgeven. Wat hebben we hier vandaag nog te zoeken?
Twee grote vraagtekens staan er op het notatieformulier bij de rokade van Jelle Bauer. Het overbekende foutje wat hem een kwaliteit kost, en dan eigenlijk ook al de partij. Want Adriaan de Jongh gaat heus geen fouten meer maken nu hij een kwal voorsprong heeft. Maar om de partij nu zo vroeg op te geven is ook niet de bedoeling, er kan nog het nodige gebeuren. Maar het is vandaag zo’n dag dat de sterretjes aan de hemel ons niet goed gezind zijn. Het neemt nog wel wat tijd in beslag maar ook Jelle moet inzien dat het niveau iets hoger is dan wat hij tegenkwam met het derde team. Maar zoals wel vaker wordt gezegd: laten we hopen dat hij er veel van leert en er sterker van zal gaan worden. Die kwal voorsprong is er op het einde partij nog steeds en daarbovenop zijn al zijn stukken lamgelegd en hebben geen bewegingsvrijheid meer. De volgende nederlaag moet bij Hiddo Zuiderweg worden gemeld. Zelfs die is niet om te kopen om ons toch maar ook een half puntje toe te steken. Zijn het soms de verkeerde dropjes, of weet iemand misschien wat zijn favoriete snoepjes zijn?
En Casper Wouters hoopt intussen nog op een Wustefeldje maar ook die zit er niet in vandaag, Martin waar was je nu we je nodig hebben? Maar het is wel degelijk Casper die het het langst volhoudt en op weg lijkt naar een verdiende remise. Hij heeft Carl Wustefeld behoorlijk in het nauw gedrongen, maar voor winst lijkt het niet genoeg te zijn. Voor zover ik de film terug kan draaien moet hij onder druk van de klok een toren offeren tegen een paard maar de stelling blijft in evenwicht. Hij vraagt zelfs of hij remise mag aanbieden of accepteren. Uiteraard mag dat, het zou de uitslag een iets vriendelijker aanzicht geven. Helaas raakt hij het spoor bijster en de twee pionnen die hij had als investering voor remise leggen het loodje. En dan is ook Casper niet meer bij machte remise op het bord te toveren. De einduitslag komt daarmee op een ontluisterende ½-7½ voor SSC 1922.
Er valt hier niets meer aan toe te voegen, dat weten we nu zo onderhand allemaal wel.
MuConsult Apeldoorn 2 - SSC 1922 ½-7½ 1. Boel, Marcel 2213 - Haan de, Eric 2322 z-w ½-½ 2. Zwirs, Jasper 2143 - Helgason, Reynir 2299 w-z 0-1 3. Elburg v.d., Freddie 2185 - Burch v.d., Arie 2189 z-w 0-1 4. Wouters, Casper 1881 - Wustefeld, Carl 2257 w-z 0-1 5. Bauer, Jelle 1971 - Jongh de, Adriaan 2197 z-w 0-1 6. Eleveld, Henk 1993 - Muis, Gerrit Meine 2122 w-z 0-1 7. Weenink, Anton 1838 - Krishnasing, Ashley 2111 z-w 0-1 8. Elskamp, Dries 1809 - Nooijen, Jos 2101 w-z 0-1 Gemiddelde rating: 2004 - Gemiddelde rating: 2200