De kop is er af!

Zaterdag 6 oktober startte ons nieuwe, gecombineerde Schaakstad/Schaakmaat-team, MuConsult Apeldoorn 4 genaamd, zijn eerste wedstrijd in de KNSB-competitie. Een in vele opzichten mooi team, want naast een ongeveer gelijke inbreng van Schaakmaat- en Schaakstad-spelers hebben we ook een vrij unieke samenstelling omdat twee van de acht spelers “van het vrouwelijke geslacht” zijn: een redelijke bijzonderheid in de schaakwereld. Last but not least doet ook de jeugd een duit in het zakje omdat Fabian de Vries dit seizoen deel uitmaakt van ons team.

We speelden in Nijmegen tegen UVS 4, een tegenstander die op papier iets hoger aangeslagen kon worden. In mijn achterhoofd doolde ook nog het UVS2-spook rond dat in de eerste ronde ons 3e team een vernietigende 7½-½ nederlaag bezorgde. En ja, dat Nijmeegse team was wel veel sterker dan ons derde, maar toch: zo iets wil je – als club – niet nog eens meemaken, of niet soms?

Uw verslaggever speelde aan bord 8 en kreeg met zwart in een Siciliaan een Grand Prix-attack voor zijn kiezen. Nu was ik tijdens het Open NK afgelopen zomer al een keer de mist in gegaan tegen deze opzet dus had ik enkele weken geleden een betere aanpak van deze naar mijn mening vrij agressieve, maar ook wel riskante openingsaanpak van wit, in mijn geheugen geprent. Mijn tegenstander speelde ook net niet de meest actieve zetten, waardoor al snel een goede positie werd verkregen. In al zijn opportunisme op de koningsvleugel liet mijn tegenstander op de damevleugel ook nog wat gaten vallen waardoor ik een pion kon oppeuzelen. Mijn tegenstander volhardde in “net-niet zetten” en kwam langzaam maar zeker verloren te staan. Spelend op complicaties werd het nog wel even spannend maar kon uw verslaggever al snel als eerste speler een punt voor ons team noteren (0-1).

Op bord 3 speelde Véronique een degelijke partij. Al vrij snel verkreeg ze het loperpaar en wist ze door het openen van de stelling hiervan optimaal gebruik te maken. Zonder fouten te maken haalde zij het tweede punt binnen (0-2)

Naast Véronique speelde ons jonge, stille krijger Fabian een degelijke partij. Langzaam maar zeker werd zijn tegenstander uit de wedstrijd gespeeld en kon het derde punt op de scorelijst worden bijgeschreven (0-3). Wat een weelde!!

Aan bord 1 speelde Erik een zeer interessante partij. Hij speelde vol op de koningsaanval en verpulverde de vijandelijke koningsstelling. De aanval sloeg echter net niet door en zijn tegenstander rook kansen op de damevleugel. Erik kwam duidelijk in de problemen, maar zag gelukkig kans om met eeuwig schaak remise af te dwingen (½–3½).

Op twee andere borden zagen de stellingen er voor ons op dat moment goed tot zeer goed uit, dus ik mompelde tegen een andere aanwezige dat een onverwachte grote overwinning er in zou kunnen zitten. Fout Bert! De wedstrijd is pas gespeeld als de laatste partij is afgelopen.

Aan bord 2 wordt Henk door zijn met wit spelende tegenstander getrakteerd op de Sokolsky-opening (1. b4), ook wel Oerang Oetang genoemd, geloof ik. Henk manoeuvreerde zich keurig door de opening en hield aan het openingsgeweld uiteindelijk een gezonde pion over. Op de manier die we van Henk gewend zijn verbeterde hij langzaam maar zeker zijn stelling en haalde op enig moment ook nog een kwaliteit binnen. Of er sprake was van enige compensatie voor de kwaliteit weet ik niet, maar zijn tegenstander kwam in die fase van de partij gevaarlijk door via de h-lijn. Henk had op meerdere momenten nog net de goede zet in de tas, waardoor hij gewonnen bleef staan. De prijs van al dit geweld op de zwarte koningsvleugel was wel dat Henks koning naar het centrum van het bord werd gedrongen. Met veel stukken op het bord blijft dat een gevaarlijke plek voor de koning en op enig moment blundert hij waardoor zijn koning en dame uit elkaar worden gespeeld en zijn tegenstander de zwarte dame kan incasseren. Een onverwachte nederlaag waarmee onze tegenstander weer een beetje in de wedstrijd komt (1½-3½).

Jan krijgt na verloop van tijd aan het vijfde bord een prachtige stelling voor zijn ogen en zou de partij alleen maar hoeven uit te spelen. “De rest is een kwestie van techniek”, laat de engine ons dan vaak weten. Maar de partij verloopt niet helemaal zoals Jan dat voor ogen had. Langzaam maar zeker verliest hij het initiatief en ook zijn materiaalvoorsprong en moet uiteindelijk een beetje mopperend in een lastig eindspel genoegen nemen met remise (2-4).

De vrouwelijke helft van ons Pruijssers-duo, Karin had het vanaf het begin van haar partij moeilijk. Het leek alsof ze niet in haar spel kwam en verloor op enig moment een pion. Allemaal niet dramatisch maar echt compensatie leek ze niet te hebben. Na nog een aantal “net-niet”-zetten verloor ze nog een pion en geleidelijk ging haar stelling bergafwaarts. Nadat haar tegenstander nog een derde pion had opgepeuzeld zag Karin het onvermijdelijke in en gaf ze op (3-4). Potjandorie… Zou het dan toch nog mis gaan?!

Onze laatste strijder aan het Nijmeegse schaakfront was Raymond. Hij speelde naast mij aan bord 7. Hij gebruikte in het begin van zijn partij erg veel tijd en raakte ook nog een pion kwijt, ogenschijnlijk zonder enige compensatie. Zijn tegenstander bood hem al snel en verrassenderwijze remise aan. Raymond vroeg aan mij hoe ik er in stond. Op dat moment was de stand nog 0–0, dus ik gaf hem mee dat hij in vrijheid zijn keuze zou mogen maken. Eerlijk gezegd dacht ik dat hij het aanbod zou aannemen, maar toen ik enige tijd later weer eens opzij keek was Raymond nog aan het spelen. Blijkbaar had hij het remiseaanbod afgeslagen… Hij bleef veel tijd gebruiken en had op enig moment nog maar een paar minuten op de klok, nog circa 15 zetten te spelen en de pion was hij nog steeds kwijt zonder duidelijke compensatie. Raymond schakelde op enig moment over op de “complicatie-mode” en wist voorwaar met een paardoffer de koning van zijn tegenstander een groot deel van zijn beschermende kleding te ontdoen. Snel spelend bleef het echter de vraag of hij de partij zou kunnen redden. Ook zijn tegenstander kwam enigszins in tijdnood en bood, tot grote verrassing van velen, remise aan terwijl hij toch nog een pion voor stond. Veel compensatie leek Raymond niet te bezitten, dus aanvaardde hij ditmaal het aanbod van zijn tegenstander wel. Met samengeknepen billen werd de door mij al bijna ingecalculeerde winst alsnog binnengehaald (3½-4½)

Al met al een succesvolle start van het KNSB-seizoen voor ons team. Op naar de volgende ronde…

   UVS 4                     - MuConsult Apeldoorn 4     3½-4½
1. R. van Dijk (1751)        - Erik Buitenhuis (1659)     ½-½
2. L. Hofman (1754)          - Henk Pruijssers (1654)     1-0
3. B. J. Boer (1660)         - Véronique Hijl (1635)      0-1
4. T. Felet (1644)           - Fabian de Vries (1600)     0-1
5. S. Clabbers (1587)        - Jan Bulthuis (1597)        ½-½
6. D. van Nuland (1569)      - Karin Pruijssers (1563)    1–0
7. C. Levink (1554)          - Raymond Jacobsen (1534)    ½-½
8. F. de la Fonteijne (1509) - Bert Ekkelboom (1543)      0-1
Gemiddelde rating: 1629        Gemiddelde rating: 1596   

’t Andere verslag (incl. foto’s en partijen) | kalender | stand in klasse 6A

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.