Terugblik 2017–2018

Een boeiend aspect aan een terugblik is de beoordeling van de laatste vooruitblik, een jaar geleden onder woorden gebracht als ‘een aardig streven voor het komende seizoen’:

De teams 1 en 7 kampioen (indien het team blijft bestaan) en handhaving door de vijf gepromoveerde teams. En omdat het bekerteam heeft bewezen derde te kunnen worden, ligt de eerste plaats ook binnen de mogelijkheden.

Wat is daarvan terechtgekomen? Welnu, MuConsult Apeldoorn is geen kampioen geworden en leek met de laatste ronde voor de boeg bijna zeker van de degradatie knock-out. Bijna… Het team bleef na een uiterste eigen inspanning met de vingertoppen aan de rand van de afgrond hangen, maar had daarvoor ook nog eens de hulp van anderen nodig. Het al gedegradeerde Groninger Combinatie versloeg Pathena Rotterdam en sleurde de Rotterdammers mee de afgrond in. Met als meest opmerkelijke uitslag de winst van Jasper Geurink (2314) op de nog ongeslagen grootmeester Dimitri Reinderman (2557), de hoogste ratinghouder en tot dan toe ook topscorer van Rotterdam. En 2314 de laagste rating van alle voorgaande tegenstanders. Dus zegt ook op hoog niveau het ratingverschil niet alles. En treedt een bekend gezegde uit de dierenwereld in werking: als een haas struikelt, lachen de schildpadden… Bij het omgekeerde resultaat had Rotterdam zich gered en was Apeldoorn de sjaak geweest. En wat dan nog, in dat geval? Nou, ook weer niet zo heel veel natuurlijk.

Het was niet te voorzien (althans niet door mij) en erg jammer dat na de derde ronde Roeland Pruijssers niet meer beschikbaar was. Het gemis van de sterkste speler en de eerste (en enige tot nu toe) grootmeester van Apeldoornse oorsprong is groot geweest.
Het bekerteam is kampioen van Nederland! Thuisspelend werd op Hemelvaartsdag 10 mei in de halve finale geloot tegen Lonneker (4‒0), terwijl Voerendaal in de andere halve finale enigszins verrassend landskampioen LSG nipt de baas bleef. Het Leidse viertal werd daarna derde door de underdog uit Twente te verslaan (met één halfje voor de blije Tukkers) en streden de Limburgers en Apeldoorn om de titel. De eerste drie borden kwamen redelijk snel remise overeen (Stefan Kuipers, Merijn van Delft, Thomas Beerdsen), waarna Nico Zwirs en Ruud van Meegen aller ogen op zich gericht wisten. En wist Nico zijn miniem betere stelling naar winst te voeren in een zenuwslopend tijdnoodduel. Met nog ongeveer een minuut (plus increment; Ruud een kwartier) wist hij de laatste twintig zetten te produceren in een tempo waarvoor niet-schakers het woord ‘afraffelen’ hebben uitgevonden. Vluggeren klinkt ons prettiger in de oren.
Alle gepromoveerde teams hebben zich gehandhaafd met een glansrol voor 5: opnieuw nummer één! MuConsult Apeldoorn 2 eindigde op een respectabele derde/vierde plaats en moet daar tevreden mee zijn. Team 3 bleef netjes overeind in de Promotieklasse zonder echt potten te kunnen breken. Team 4 speelde zeer wisselvallig en werd met de meeste bordpunten kansloos tweede. Team 6 werd ook tweede maar was niet kansloos. Zij dienden in de laatste ronde van de naaste concurrent te winnen om kampioen te worden, maar dat was net te veel gevraagd. En o ja: team 7 kon geen kampioen worden want het werd opgeheven. Omdat mijn bloed nu eenmaal kruipt waar het niet gaan kan, krijgt team 4 extra aandacht…

Aantal teams plus grootte
De promoties van het vorige seizoen naar de 2e (team 4) en 3e klasse (teams 5 en 6) in de OSBO hielden een uitbreiding in van twee spelers per team. Die zes man ‘extra’ betekende mede het opheffen van team 7. De andere teams bleven gelijk wat aantal spelers betreft: 10, 8, 8 en 4 voor respectievelijk het eerste, tweede, derde en het bekerteam. Alles opgeteld zijn 50 basisspelers vereist voor de zeven teams. Door de onvermijdelijke verhinderingen (een vast gegeven in feite) zijn 58 spelers nodig geweest. Plus een reglementaire nederlaag wegens ‘niet opgekomen.’ Het is geen sinecure om voor een compleet en representatief team te zorgen na afzeggingen. Daarom is het meer dan wenselijk om voor de toekomst hiermee op voorhand rekening te houden.

Schaakstad Apeldoorn 4
Gepromoveerd en daardoor uitbreiding van zes (zeven in feite) naar acht. Het team bestond uit vijf man van vorig jaar: Frans van Dijk, Lex Cornelisse, Frie van Belle, Marco Beerdsen en Bert Baas. Aangevuld met Cees Beekhuis (terug van ‘uitgeleend’ aan De Schaakmaat in de Promotieklasse), Aart van de Peut (nieuw) en teamleider André Huis in ’t Veld (afkomstig van team 3). Hij nam die taak over van Adriaan den Hertog die met Henk Pruijssers, heel succesvol, naar team 5 ging. Want weer kampioen!

Ratings
Bij het begin van de eerste ronde was de latere kampioen Caïssa Elburg favoriet met 1772. Wij werden geacht tweede te worden met 1742 gelijk aan Pegasus, maar de som van de acht opgegeven spelers was één puntje meer in ons voordeel. De Zeven Pionnen 2 (1575) en ZSG 3 (1572) waren gedoemd te degraderen. Cijfermatig bleken die prognoses aardig te kloppen uitgezonderd ZSG 3 want Dronten (1648) werd de pineut.
Rating betekent best veel maar niet alles, het blijft vooral een aanwijzing wat winstkansen betreft. De eerste vijf in onze klasse, na de eerste ronde, waren Folke van Dorp (2092, Caïssa, gelijk tegen Cees), Peter de Korver (1973, Caïssa, gewonnen van Bert B.), André van der Elst (1928, O&O 2, gelijk tegen Cees), Espen Zecha (1869, Caïssa, gelijk tegen Frie) en Cees (1868).
Na de update van februari 2018 waren de eerste vijf: Folke van Dorp (2094), Peter de Korver (1975), André van der Elst (1924), Cees (1891) en Han Hubers (1872, Pegasus) die slechts één partij heeft gespeeld. De laatste update van mei 2018, na afloop van de competitie, is identiek qua volgorde met respectievelijk 2094 (=), 1978 (+3), 1939 (+15), 1915 (+24) en 1862 (-10).

Uitslagen
Vier wedstrijden werden fors gewonnen, drie verloren en in de eindstand 2e met 8 match- en 36½ bordpunten. Op het maximum van 56 is dat 65,2% en betekende het hoogste aantal van alle teams. Gewonnen werd 29 keer, gelijkgespeeld 15 keer en 12 keer verloren. Van de nederlagen was die tegen Caïssa (zij wonnen van alle teams) terecht, de andere twee nipt en onbegrijpelijk. En daarmee het bewijs dat de KNSB Meesterklasse en OSBO 2A op dit punt vergelijkbaar zijn: het ratingverschil is niet meer dan een getal.

Ronde Tegenstander Uitslag # Verslag
1 Pegasus 1 uit  6-2 5e 1851
2 ZSG 3 thuis 3½‒4½ 6e Onverdiend?
3 O & O 2 thuis 6½‒1½ 3e Het uur U
4 Caïssa Elburg 1 uit 3‒5 1e Teamleider
5 Dronten 1 thuis 7½‒½ 7e Onleesbaar
6 VSG 2 uit 3½‒4½ 4e Afbreken
7 7 Pionnen 2 (in Kampen) 6½‒1½ 8e L’esprit d’escalier

Persoonlijke resultaten

Bg Score Perc. Ro Rc TPR W-We
1,0 Cees Beekhuis 7-6 86% 1891 1769 2074 1,723
2,0 Frie van Belle  7-4½ 64% 1822 1694 1798 -0,092
3,5 Jan Walpot  2-1½ 75% 1807 1714 1907 0,286
4,0 Aart van de Peut 5-4 80% 1782 1594 1834 0,282
4,0 André Huis in ’t Veld 7-4 57% 1730 1654 1705  0,448
5,5 Bert Baas 6-5 83% 1738 1626 1903  1,278
5,7 Frans van Dijk 7-5 71% 1720 1548 1710  0,157
6,0 Marco Beerdsen 5-3 60% 1642 1564 1636 -0,213
7,2 Lex Cornelisse 6-3 50% 1686 1579 1579 -0,759
7,5 Adriaan den Hertog 2-0 1582 1668  868 -0,741
8,0 Bert Ekkelboom 1-½ 50% 1512 1655 1655  0,278
8,0 Erik Buitenhuis 1-0 1604
Bg: bordgemiddelde
Ro: eigen rating op de berekeningsdatum van de andere waarden
Rc: gemiddelde rating van de tegenstanders op de berekeningsdatum
TPR: toernooi prestatie rating, wordt berekend uit de eigen score en de gemiddelde rating van de tegenstanders.
W‑We: verschil tussen de werkelijke score en de verwachte score. Op basis van het ratingverschil tussen de speler en de gemiddelde rating van zijn tegenstanders. De tegenstander van Erik (invaller net als Jan, Adriaan en Bert E.) had nog geen rating.

Resultaat per bord

Bord Score Perc.
1 7-6 86%
2  7-4½ 64%
3  7-2½ 36%
4 7-5 71%
5 7-5 71%
6  7-5½ 79%
7 7-5 71%
8 7-3 43%

De bovenste en onderste vier borden deden nauwelijks voor elkaar onder met 18 tegen 18½ punten uit 28 wedstrijden. De zwarte (20 = 71%) scoorden beter dan de witte (16½ = 59%). Daar had bord 5,5 een behoorlijk aandeel in met een zwarte 5 uit 5. Hoe dat zo komt? Geen flauw idee, hoewel het rare gezegde hoe ouder hoe gekker zo maar in mij opkomt… Ook Aart haalde het volle pond uit zijn twee partijen met zwart.

Resultaat per Schaakstad-team

Team Klasse # Resultaten
1 KNSB Me 8e 6 punten uit 9 wedstrijden en 43 bordpunten uit 90 borden, gehandhaafd. Stefan Kuipers is met 6 uit 9 topscorer van het team geworden. Vorig jaar Nico Zwirs met dezelfde score.
2 KNSB 2B 3e/4e 11 uit 9 en 38½ uit 72, handhaving na promotie. Team topscorers: Marcel Boel en Freddie van der Elburg 5½ uit 9. Vorig jaar Marcel 7 uit 9.
3 OSBO Pr 7e 7 uit 9 en 33 uit 72, handhaving na promotie, team topscorer: Jelle Bauer 6 uit 9. Vorig jaar eveneens Jelle met 6 uit 7.
4 OSBO 2A 2e 8 uit 7 en 36½ uit 56, handhaving na promotie, team topscorer: Cees Beekhuis 6 uit 7 en tweede in 2A. Vorig jaar Frans van Dijk met 5½ uit 6.
5 OSBO 3C 1e 10 uit 6 en 23½ uit 36, kampioen na promotie, team topscorer: René Schaafsma 4½ uit 5. Vorig jaar Peter Grasman 5½ uit 6.
6 OSBO 3B 2e 9 uit 6 en 21 uit 36, handhaving na promotie, team topscorer: Leendert Maris 4 uit 5. Vorig jaar Bert Ekkelboom 4½ uit 6.
Beker KNSB 1e Vorig jaar derde. In de poules het knock-out systeem waarna de vier poulewinnaars om de titel strijden, opgeteld: 12 uit 6 (100%) en 19½ uit 24. Vorig jaar: 10 uit 6 en 18½ uit 24. Nationaal beker topscorer: Merijn van Delft met 5½ uit 6. Vorig jaar idem Thomas Beerdsen met 5 uit 6.

Opgeteld betekent dit 215 punten uit 386 partijen (55,7%) door 58 spelers (Niet Opgekomen: 0 uit 1). Vorig seizoen 213½ uit 350 (61%) door 55 spelers (NO: 1 uit 1). Het lagere percentage nu lijkt me logisch na de vijfvoudige promotie toen.
Nieuw ten opzichte van het vorige seizoen zijn 14 spelers (24%): Cees Beekhuis, Jan Brak, Arik Braun, Erik Buitenhuis, Tom Caljé, Frenk van Harreveld, Pieter Leopold, Jack Linders, Aart van de Peut, Jaap van Putten, Roland Schmaltz, Cees Sep, Marco Verdonk en Casper Wouters.
Omgekeerd ook, 11 spelers vorig seizoen wel, dit seizoen niet (20%): Fred van Amersfoort, Maarten ter Bals, Sebastiaan Jongen, Erik Ligtenberg, Ruud Meuleman, Ed van der Meulen, Theo Meulmeester, Tom Meurs, Frits Mooibroek, Micha Ronner en Anton Weenink.

Opmerkelijk

  • De ontsnapping in de laatste ronde door team 1 is niet alleen opmerkelijk maar vooral miraculeus te noemen. Niet zozeer die eigen noodzakelijke winst (zie Tim Lammens’ Het wonder van Bloemendaal), maar dat afhankelijk zijn… Van SISSA bijvoorbeeld, dat Voerendaal had moeten verslaan maar de Limburgers werkten (terecht) niet mee: zij redden op eigen kracht het vege lijf. En om dan van het gedegradeerde, andere Groningse team te verwachten dat zij Rotterdam zouden verslaan, tja, dat is best veel gevraagd. Maar dat wonder werd werkelijkheid in Bloemendaal. Met dank vooral aan Jasper Geurink.
  • Stefan Kuipers had in Bloemendaal moeten winnen voor zijn tweede grootmeesternorm, maar speelde gelijk.
  • De allerlaatste zet in de OSBO werd uitgevoerd door Nico Olivier van team 3. In het ‘andere’ denksportcentrum op 21 april tijdens de slotronde van de Promotieklasse in de laatste wedstrijd van de dag. Tegen Lûtsen Dooper werd na 73. Kc6 tot remise besloten nadat Voorst zeker was van de teamwinst. En daarmee de tweede plaats wat promotie betekende naar de derde klasse KNSB. Felicitaties voor teamleider Rudy Bloemhard en de zijnen!
  • De allerlaatste zet in de OSBO? Jawel, met een slag om de arm: op 25 april werd een nieuwe opzet van de competitie gepresenteerd. In het kort: de huidige Promotieklasse wordt KNSB 4e klasse, OSBO 1 wordt KNSB 5 enzovoort. Zo heb ik het begrepen zonder aanwezig geweest te zijn. We zullen zien.
  • Van de ‘nieuwe’ spelers is Cees Beekhuis niet de enige die het vorige seizoen namens De Schaakmaat in de Promotieklasse heeft gespeeld. Dat geldt tevens Tom Caljé, Jack Linders, Cees Sep en Casper Wouters.
  • Het grootste aantal externe wedstrijden per persoon dit seizoen is vijftien. Door Merijn van Delft die alle mogelijke wedstrijden gespeeld heeft. Vorig seizoen was het veertien keer, door Thomas Beerdsen en Stefan Kuipers.
  • Schaakstad Apeldoorn heeft voor de derde keer de KNSB beker gewonnen. Nu met MuConsult als hoofdsponsor, dat was BIS in 2004 (Manuel Bosboom, Merijn van Delft, Sipke Ernst en Arthur van de Oudeweetering) en de Homburg groep in 2005 (Lucien van Beek, Manuel Bosboom, Freddie van der Elburg en Roeland Pruijssers). Dit laatste team was 13 jaar geleden een grote outsider en de winst een daverende verrassing. Na tweemaal regulier 2‒2 werd de beker als het ware ‘in bezit’ gevluggerd. Lastig vastpakken trouwens, het ding heeft geen oren.
  • Waren vorig seizoen nog in zeven van de acht klassen met Apeldoornse deelname de topscorers van ‘ons’, nu lukte het van de zeven mogelijkheden alleen in de beker.

Volgend seizoen 2018‒2019
Wat kunnen we het volgend seizoen verwachten? Toch kampioen van de Meesterklasse? Enige bescheidenheid is na de narrow escape op zijn plaats, maar waarom niet? Het is LSG IntelliMagic wel voor het eerst gelukt, door een heel homogeen team. Plus magische intelligentie… En als nu eens onvoorziene, negatieve ontwikkelingen achterwege blijven? Dat valt niet te voorzien, wellicht zijn er ook een keer onvoorziene, positieve factoren.
En de andere teams? Het zou heel mooi zijn als 2 t/m 6 zich opnieuw weten te handhaven. Vooral team 5 levert in dat geval een puike prestatie na de twee opeenvolgende promoties (team 4 ook, als het gepromoveerd zou zijn, wat nog niet bekend is). Met daarnaast misschien een uitschieter naar boven. Of toch eentje naar beneden? Het bekerteam mogen we opnieuw verwachten op de finaledag. En als houder van de beker moet je die minstens tot in de finale weten te verdedigen, of niet soms? In 2005 lukte het!
Tot slot: er valt natuurlijk geen zinnig woord over te zeggen, omdat kristallen bollen niet helder zijn en altijd koffiedik bevatten. Hoewel, mijn bol had achteraf minder drab. Inclusief team 7 ging het ‘aardig streven’ over drie kampioenen en vijfmaal handhaving. Oordeel zelf over twee en vijf zonder zeven…

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.