Plaats van handeling was de gezamenlijke slotronde in het chique gemeentehuis van Bloemendaal, georganiseerd door de uittredende landskampioen Kennemer Combinatie. Een prima locatie. Alle omstandigheden die topprestaties mogelijk maken, waren goed geregeld. De opening verliep vlotjes. De sprekers schatten hun publiek goed in en hielden het kort. Toen de wethouder de gong een welverdiende oplawaai had gegeven, begonnen honderd schakers aan hun avontuur. We hadden niets aan het toeval overgelaten en waren met elf man naar de kuststreek getrokken. Nico Zwirs nam de rol van captain op zich en zou tegen een Bosschenaar kunnen aantreden, mocht één van de onzen onverhoopt een salmonellakippetje verslinden of verdwalen in de duinen. Mentaal had Nico een zware taak. Bloedstollende partijen volgen zonder zelf een zet te mogen doen, vergt veel van een mens. De invloed van de captain is beperkt. Zelfs coachende aanwijzingen vanaf de zijlijn, zoals “Merijn, dieper!”, zijn uit den boze in de schaaksport. Gelukkig was de bar uitstekend geoutilleerd!
Op de topborden verliep de strijd snel en voorspoedig. Op bord één versloeg Alexandr Fier de kersverse IM Niels Ondersteijn met soepel sambaschaak. Op de borden daaronder wisten Arik Braun, Thomas Beerdsen en Merijn van Delft het grootmeesterlijke trio Twan Burg, Daniel Fridman en Martijn Dambacher te neutraliseren met remises.
Arik wist een halfje binnen te slepen via een creatieve damemanoeuvre. Thomas gooide intussen zijn koningsvleugel naar voren. Mijn rekenmachine prikt tijdens het doorklikken van de partij een gaatje in de witte opzet met 27… cxd3, maar achter het bord is het schier onmogelijk de complicaties na deze laconieke slagzet te taxeren. Na dit moment kreeg Thomas de overhand, maar uiteindelijk bracht Fridman een zetherhaling in de stelling, waarna Thomas besloot geen risico te nemen. Merijn kreeg in de opening een stukoffer met een hoog S.O.S.-gehalte om zijn oren. Hij bleef rustig, liet de aangeboden loper staan en kwam nooit in de problemen.
Ook de partij van Alexander Kabatianski tegen Geert van der Stricht kabbelde naar remise. Toen was het gedaan met de rust. Armen Hachijan was tegen Jasper Broekmeulen in een totale chaos beland, waarbij niemand op enig moment leek te kunnen zeggen hoe het stond. De witte pionnen zagen er dreigend uit, maar toen deze niet op de meest nauwkeurige manier naar voren werden geloodst, sloeg Armen toe en wikkelde hij onberispelijk af naar een technisch gewonnen eindspel.
Op bord zeven troggelde Max Warmerdam Rob Schoorl een kwaliteit af via een tactisch foefje. De verzilvering van dit voordeel bleek echter problematisch en toen een d-pion irritant dreigde op te stomen, nam Max het zekere voor het onzekere met eeuwig schaak. Ook voor Arthur van de Oudeweetering bleek het veroveren van een kwaliteit geen garantie voor succes. Zijn tegenstander Mischa Senders kreeg in ruil twee pionnen die in het verre eindspel de doorslag gaven.
Voor Stefan Kuipers stond er nog een extraatje op het spel. Door Jeroen Bosch te verslaan, zou hij zijn tweede GM-norm kunnen binnenhengelen. Met een pionoffer kreeg Stefan uitstekende aanvalskansen. Hij kwam echter niet door de taaie verdediging van zijn tegenstander heen en moest uiteindelijk berusten in een remise-eindspel.
Tim Lammens kon de verleiding van een bishop snatcher niet weerstaan tegen Thomas Mollema. Het gevolg was een onduidelijke stelling die uitmondde in een foutenfestival. Tim hielp een winnende aanval om zeep middels een hemeltergende grafzet, waarna Thomas met een keiharde schwindel de partij op zijn kop zette. Na vervolgens een tijdje in de touwen gehangen te hebben, kreeg Tim toch nog het punt in de schoot geworpen toen Thomas even zijn tijd vergat en door zijn vlag ging.
Het verdict was een 6-4 overwinning. Ons lot lag besloten in de andere wedstrijden. Dat gold overigens ook voor HMC Calder, dat nog in de race was voor een Europa Cup-ticket. De sympathieke brabo’s bleken uiteindelijk geen schade te hebben opgelopen door de nederlaag en mogen Europa in.
Dan nu de concurrentie. Voerendaal was inmiddels in veilig vaarwater beland tegen SISSA. De druk lag nu bij Pathena Rotterdam. De topborden van Groninger Combinatie hadden knap een voorsprong afgedwongen, maar op de resterende borden hadden de Rotterdammers uitstekende perspectieven. In een knotsgekke slotfase kantelde de wedstrijd volledig en wisten de Groningers een 6-4 overwinning te boeken. Twaalf jaar nadat De Schaakmaat, met vele latere MuConsult Apeldoorn-spelers in de gelederen, Groningen 2 aan de titel in de tweede klasse hielp door in de laatste ronde hun concurrent BSG op 4-4 te houden, helpt Groningen ons nu uit de brand, waarvoor dank!
De euforie was totaal, wat de baromzet geen windeieren legde. Toen men vond dat het wel mooi geweest was met die feestvierende Apeldoorners, werd koers gezet richting Amsterdam, waar het nog lang onrustig bleef.
HMC Calder 2388 - MuConsult Apeldoorn 2403 4-6 1. Niels Ondersteijn 2330 - Alexandr Fier 2588 0-1 2. Twan Burg 2516 - Arik Braun 2588 ½-½ 3. Daniel Fridman 2599 - Thomas Beerdsen 2445 ½-½ 4. Martijn Dambacher 2461 - Merijn van Delft 2396 ½-½ 5. Geert van der Stricht 2363 - Alexander Kabatianski 2364 ½-½ 6. Jasper Broekmeulen 2393 - Armen Hachijan 2278 0-1 7. Rob Schoorl 2301 - Max Warmerdam 2364 ½-½ 8. Mischa Senders 2285 - Arthur v.d. Oudeweetering 2284 1-0 9. Jeroen Bosch 2404 - Stefan Kuipers 2416 ½-½ 10. Thomas Mollema 2225 - Tim Lammens 2304 0-1