In de laatste ronde van de Meesterklasse stond er voor ons niet heel veel meer op het spel: degradatie was al niet meer mogelijk en met wat geluk hier en daar zou een derde plek wellicht nog mogelijk zijn. De scherpte was bij de meeste spelers duidelijk niet aanwezig.
Merijn van Delft kwam op het eerste bord met zwart uitstekend uit de opening tegen Twan Burg. Hij kon gaan hopen op een plusje, sloeg remise af, maar moest niet veel later een kwaliteit en de partij geven.